Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
pola sierpniowe jak dawniej
na wymiar krojone nasze
podróże w łany marzeń


kiedyś wiedzieliśmy w co wdepnąć
na psie gówno złorzeczyć i wielbić. dziś na ściernisku
stawiamy nogi na czas

a już wrzesień pogania wrzosowiska
wabiąc miodnie przed narastającą apatią
w jesienne widowiska pajęczyn wplatamy

niedotrzymane przysięgi na zawsze, wyolbrzymiając
grzechy znajomych i własne zasługi
bronimy przed pleśnią listopada

wiesz. najbardziej lubię chwile, zanim
prawda wypali oczy

ta której nigdy nie chcę znać do końca
Opublikowano

"wiesz. najbardziej lubię chwile, zanim
prawda wypali oczy

taka której się nigdy nie chce wiedzieć do końca
"

Nie wypali Stasiu, co najwyżej bielmem zajdzie
i tylko tym, którzy zachowali jeszcze resztki
przyzwoitości.
Przyzwyczajenie staje się drugą naturą - podobno,
dlatego ci, co łażą z bielmem, powodują, że reszta
"dyga" po omacku.

Świetny wiersz - same plusiory, serdecznie ściskam.

Opublikowano
najbardziej lubię chwile, zanim
prawda wypali oczy

ta której nigdy nie chcę wiedzieć do końca


Stasiu
te wersy mnie zatrzymały
bo ja chyba tych chwil bym nie polubił.
Nie lubię takiej sekwencji życia w której domyślam się całej prawdy
a ona jeszcze nie wypaliła. Oj nie lubię, bo zatruty to czas.

tak to widzę
a wiersz miodny i to nie byle jaki
jakowyś rzepakowy, albo i spadziowy;)))

pozdrowionka;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


tak egze, nikt nie lubi, ale wiesz jak wtedy jest słodko, kiedy ktoś się stara, żeby szydło nie wyszło z worka,
więc udaję że nic nie wiem i zapominam ...raczej wtrącam do piekieł podświadomości, nic więc dziwnego ze sny chcę mieć druidowe....( sprawiedliwość, magia itepe)tak lepiej,
pozdrawiam ciepło ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy Czytając ten wiersz, pomyślałam, że to dialog z literaturą, a konkretnie — z "Mistrzem i Małgorzatą" Bułhakowa. Przez długą chwilę czytam o bezradności, o piciu jako ucieczce, o poczuciu grzechu, który się nie odkupuje — i świat nagle rozpada się na rzeczywistość i coś znacznie bardziej groźnego. Kot, który mówi, cylinder, neseser skórzany — to wszystko dobrze ukryte znaki, które nagle eksplodują. Czy czarny kot to tylko kogoś pomocnik, czy jest wcieleniem czegoś większego i nieubłaganego? Bo "Szatan nie jedno nosi imię". Czy to fragment większego tekstu?
    • @andrew Zapach, o którym piszesz — to nie perfumy jutra, to oddech rzeczy, które jeszcze się nie wydarzyły, Bez makijażu jest najlepiej. Bo wtedy widzę prawdę Śliczne!   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      wojna to nie bajka, nawet gdy na drodze stoi "ku przestrodze"
    • @Migrena Zachwyciłeś mnie po raz enty, ale tym razem bardzo szczególnie. Z dużą wrażliwością dotykasz jednego z najbardziej subtelnych paradoksów współczesności – bliskości na odległość. Zafascynowała mnie ta fizyczność doświadczenia, które z definicji jest wirtualne. Z zimnych nośników informacji zrobiłeś przedłużenie zmysłów. Kiedy piszesz, że „litery płyną jak ciepła rzeka” albo że piksele są „zaklęciami wchodzącymi pod skórę” - dokonujesz alchemii. Sprawiasz, że czuje się ciepło urządzenia jako ciepło drugiego człowieka. „Dotknąć bez dotykania” – pokazujesz, że wyobraźnia i empatia potrafią być potężniejszymi narzędziami poznania niż sam wzrok czy dotyk. Napisałeś liryczny dowód na istnienie duszy w cyfrowym świecie. Każdy, kto kiedykolwiek czuł szybsze bicie serca na widok powiadomienia na ekranie - odnajdzie w nim siebie. Jest intymny, delikatny i pełen szacunku do drugiego człowieka – tej „drugiej samotności”, która nasłuchuje po drugiej stronie łącza. Autor książki "Samotność w sieci" powinien się od Ciebie uczyć. Powtórzę się - jestem zachwycona!
    • @violetta bardzo miły gest. dziękuję:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...