Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pan zapomniał dziś, proszę pana
pocałować mnie z rana
teraz coś drga we mnie i płacze
oooooo… nie wybaczę…

w sercu gwóźdź, no patrz jaka rana
i to przez pana - proszę pana!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale pan przyjdzie znów tu wieczorem,
Uśmiechem skryje złowieszcze oczy,
Od pocałunków usta chore,
zamienią złość w grzech przeuroczy.

w sercu miód, to rzecz dobrze znana
i to przez pana - proszę pana!

:P
Opublikowano

In od razu przyszło na myśl mi jak tylko zerknęłam na tytuł:
"proszę pana, proszę pana zaszła u nas wielka zmiania,
moja starsza siostra Bronka zamieniła się w skowronka
siedzi cały dzień na bruku i powtarza kuku kuku(...)" ;)
itd. nie pamiętam dalej opowiastki,
pozdrawiam nocnie

Opublikowano

nie! nie będę czekać do jutra
co mi tam - lakiery i futra
tylko wezmę: fumy i dąsy
NIE-przewertowane anonse
zaczęty przez ciebie kryminał
(o, jak pięknie rzednie ci mina)

i nie licz na żadną kolację
bo wybywam… na emigrację
wewnętrzną, do drugiego pokoju
i lepiej mnie zostaw w spokoju!

Beenie -
pilnie poszukiwany
nienadużywany
którego nie męczy
bieganie po tęczy

Alicjo-
oprócz zaciemnienia
noc niewiele zmienia ;)

Marlett - nigdy w życiu! ;)

Judyt - to musowo była kłamczucha ;)

Mister - z mianem czy bez - baranem jest! ;)

Panie Żubrze - niedobrze...
zamiast szukać barana, bierz się do całowania ;)

tadmi - rytmemblus ?;)


pozdrawiam Wszystkich rythm and bluesowo ;)
hej, :)))

Opublikowano

Stanka!
tłumaczyłam blondynce, że przesadza i w końcu źle na tym wyjdzie
ale przecież wiesz, że ona mnie nie słucha, bo jest zaimpregnowana ;)
jednak trzeba będzie ją przefarbować, innej rady nie widzę
:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius teraz zimą wykorzystuje czas na dom:)
    • @Alicja_WysockaTo ciekawe, co piszesz, bo ja też najczęściej piszę w nocy. :) 
    • Jestem wyszczerbiną Szczerbca, piórem husarskiego skrzydła i chłopskim kołtunem.   Zaściankowym obrazkiem i magnacką sztukaterią.   Chatą z sosnowego drewna i ruiną dworu, obrosłą ciemnym mchem.   Dymem huty i sianokosami szumiącymi świętojańskim czerwcem.   Jestem chłopskim oporem i butą szlachciury; męką Łyskowskiego i złotą ramą Czarnej Madonny.   Dzwonem Zygmunta i wielkopiątkową kołatką.   Żelaznym słupem wbitym w wody Odry i nostalgią za Kresami.   Pomrukiem śpiących rycerzy w granitach Giewontu i żołnierzami wyklętymi, złożonymi w brzozowym gaju.   Płonącą barykadą i kamieniami rzuconymi na szaniec, obok bruku, gdzie spadł fortepian Chopina.   Prawem i nieprawością. Krzyżem przydrożnym i karczmą zajezdną.   Słowem poety i przekleństwem ulicy.   Karabelą u pasa i wytrychem w kieszeni.   Arytmią i dystrofią, oddechem zrywu, przesuwaniem granic, wiarą w wieczność, nadzieją na dobrobyt.   Jestem modlitwą malowaną na dnie źrenicy, o to, aby nie patrzyła na grzech.   Ułańską fantazją i dulszczyzną kamienicy.   Szarzyzną równin opadających mgławicami smutku i barwnym kobiercem łowickiej wycinanki.   Szelestem leśnego igliwia i asfaltowym zapachem dworca.   PGR-owskim blokowiskiem i szklanym archipelagiem Mordoru.   Fotografią Pałacu Saskiego i grobem niejednego nieznanego żołnierza.   Manuskryptem wykłutym na pergaminie i krzywym napisem spreju na wagonie.   Kosą, strzykawką, pługiem odwracającym ziemię przodków.   Jestem strzałem w potylicę, katorgą, szlochem niedoli, tęsknotą za ojczyzną.   Jestem ukąszeniem wszy w miejscu orderów i wygodą emigracji.   Pejsem chasyda i wąsem sarmaty.   Dębowym borem smutku i jeziorem wakacyjnego szaleństwa.   Ławką w parku i obozową celą.   Hejnałem i popiskiwaniem tramwaju.   Niezłomnością Kordeckiego i piętnem niejednej zdrady.   Krwią, czasem ostatnią, sierpem i młotem u drzwi, szkiełkiem zieleni i różowymi okularami na sercu.   Sierpniową ciszą upału, która dudni dzwonami na kościelnej wieży.   Maską spawalniczą ojca i skradzionym zegarkiem dziadka.   I jestem pocałunkiem, który wypełnia usta kobiece w grudniowym świetle ulicy. Po wieczność.   Jestem tym wszystkim, z czego mnie zlepiono.   Czas ulepił mnie krwią, ziemią i pamięcią.    
    • @Berenika97Dziękuję Bereniko, mnie się chce najbardziej pisać w nocy.  Całe frazy ustawiają się w kolejce do zapamiętania, a ja je przestawiam, zamykam, wywalam, wyłażą jak niegrzeczne dzieci z łóżek, jak te plotki którym chce się pić nocą - z piosenki.  Muszę wstać, dać im atrament do picia, znaczy zapisać.  I tak się rano budzę i patrzę, jak wygląda to coś, z niczego. Serdeczności dla Ciebie i podziękowania :)    
    • @Migrena Na śmietniku historii… :) państwo jako system władzy jest bardzo słaby.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...