Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

słońce spada za domami

cień kładzie się
rozciąga do granic dnia
znika

odchodząc
kształtuje kontrasty
o barwach postępującego zmierzchu

powoli

przez ciszę przebija się
noc

Opublikowano

przyjemny wierszyk. można sobie wyobrazić ten widok,
a to pewnie było jednym z zamysłów Autorki. można
czepiać się, że tu noc, tam cisza. momentami trąca o banał,
ale mnie to ogólnie rzecz biorąc nie za bardzo rusza :)

pozdrawiam.

Opublikowano

jest to widok w swej banalności niezwykle wyjątkowy, wiemy jak on wyglada, ale za kazdym razem wywouje w nas rozne odczucia,czyniąc go niepowtarzalnym materialem na dobry tekst, wprowadza zamęt i w ogole....
ten wiersz jest jak opis widikówki, zdjęcia, rysunku...a nie odczuć wywołanych zachodem.
cos jak tekst z gazety przedzielony spacjai i enterami (choć wiem, że jest to "czasami potrzebne":) jest jak FAKT.(zachodzi słońce, wracam do domu, ale ładne, napisze coś, ciekawe co na kolacje....)
pzdr.
ps. tu noc, tam cisza - noc zwykle kojarzy się z ciszą....

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a właśnie zachciało mnie się opisów, bez odczuć. Chciałam spróbować wyjść ze swojej "poezji", stanąć obok i powiedzieć : "Hmm, w końcu nie ma tu nic z ciebie". Jak widać, nie jest to chyba jednak najlepszy sposób na pisanie.
Dziękuję:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a bo to właśnie najtrudniej wybić się z takiego miliona. chciałam popróbować z opisami. chyba jednak za banalnej widokówki się chwyciłam.
dziękuję, pozdrowienia ślę wakacyjne:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bóg i historia.   A za Bugiem — czterdzieści dywizji, palce w szufladzie, pamięć katorgi.   Szepty.   Wielka utopia rewolucji.   Za Odrą — miliardy wierzytelności, sprzedajny sędzia i tłuste synekury.   Niedomówienia.   Wielki mit postępu.   A pomiędzy nimi — my, między strachem a łatwowiernością.   Pamięć i złoto.
    • Nasze wspaniałe księżniczki Wiosna oraz Ty już jesteście obecne   W naturze  ujawnia się piękno , Ty jesteś cudowna Cudowne barwy , powabne zapachy Jesteście tu i teraz w zasięgu ręki Wasze imiona to symbol miłości Słowa są wiosenne, słowa to dama Dziś bądźcie sobą i otwórzcie swoje ramiona dla miłości Co rok jesteście tutaj, Ty przybyłaś niedawno i już widzę uśmiech na mojej twarzy Po zimie radość jest podwójna Wszystko budzi się dożycia Aż chce się tańczyć z powodu waszej obecności Weźcie mnie w swoje ramiona Razem miłujmy się miłością i szczęściem.                                                                                                                                                                                                                                                  Lovej. 2025-11-28                        Inspiracje. Miłość człowieka do człowieka                                     Miłość do pory roku                                  
    • @Ajar41 @iwonaroma Dziękuje serdecznie. Trochę się bałem, że mam wypaczone poczucie humoru. Pozdrawiam
    • @Leszczym morał taki, warto się jak najszybciej ocknąć:) i żyć wolniej i wolnością:)
    • @hania kluseczka Dziękuję za te piękne słowa. Nie zawsze trzeba być odważnym od razu - czasem najważniejsze jest po prostu pozwolić sobie czuć to, co czujemy. Niektóre początki mogą trwać dłużej, ważne jest tylko, aby miały zakończenie. Np. Wiele osób po stracie bliskich wspomina - nie zdążyłam / nie zdążyłem powiedzieć, że kochałem, przebaczyłem, i.t.p. Pozdrawiam.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...