Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

…i powiedział Ci
że, nie kocha Cię
że, już
dosyć ma
i
że, odejść chce

…że
to, wszystko co
do tej pory Wy…

NIE!

…i spłynęła łza
po policzku Twym

…i nie było dnia
znikło, słowo My!

…i marzenia Twe
wnet
spowiła mgła

po policzku Twym
razem z nim
spłynęła łza.

Opublikowano

drogi Arturze,
widzę, że debiut więc powiem coś bardziej konstruktywnego niż "straszne".
nie podoba się i nie może się spodobać bo:
1)wielokropki, niepotrzebne
2) strofy od "i"
3)NIE zupełnie już nie
4) temat już tak wywierszowany, że się bardziej nie da
ogólnie mało oryginalności, odkrywczości w tym wszystkim. Robisz podstawowy błąd początkującego, sięgasz po bardzo górnolatające tematy. A bez odpowiedniego warsztatu to nawet nie ma co o nich myśleć. Wiem, najłatwiej pisze się o tym co nas bezpośrednio dotyczy, ale żeby dojść do takiego poziomu wtajemniczenia "trzeba najpierw umieć napisać dobry wiersz o jugurcie" jak to tu ktoś kiedyś powiedział.
Mam nadzieję, że wiesz o co mi chodzi.
pozdrawiam i życzę powodzenia

Opublikowano

Oj nie, nie tędy droga!!!
Zważywszy, że to początki półki co proponuje dużo więcej czytać niż pisać, na pierwszy ogień polecam Edwarda Stachurę „Zobaczysz” wiersz o podobnej tematyce ale jakże odmiennym wykonaniu.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Fajny wiersz. Pamiątki mają moc... przypominania, w pewnym sensie są "magiczne". Takie malutkie artefakty zabierające nas do minionych dni, osób, miejsc.
    • być zmuszonym by przestać być   tu i teraz uzupełnianie coraz większych braków cech rzadkich potrzebnych do tworzenia wyższych uczuć w strukturze czucia głębokiego   ktoś nie wie ktoś nie chce wiedzieć ktoś ma to głęboko wiadomo gdzie   ktoś inny zginął ktoś inny zaraz zginie ktoś już nie chce żyć ktoś jeszcze chce ale…     my spokojnie wyłączamy tv wyrzucając z siebie nadmiar zbędnego czasu   oni dogorywają między zgliszczami swojego świata przechowując pod wyschniętą skóra kilka najważniejszych wspomnień na koniec
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...