Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ojejuj, ojej-ratuj, et omnia ojejku.
P o w o l i borykam się z bodźcamiii.
bez zaproszenia wdzierającymisię
między uszu przestrzeń
Widzę bezczelną ciszę, słyszę
strugi kurzu baletycko normalizujące
w standaryzacji transparentne powietrze
I on
odczuwa nieznośną lekkość bytu
pokręcony jak wskazówki zegara…
Trawiącego wytrwale jedne sześćdziesiąte minuty
na wespół ze słońcem
przesuwa ściany po dywanie,
onienie, anie. ! … –ojej .
Po głowie tupocą myśli. Drepcząco.,
o niczym
chłonąc pustkę gąbkują w egoizm…
myślenie… myślnie-niemyślę.
norwidowskie przemilczenie na znak banału:
………………………………………………
zagrzmiała pustka odbiciem od ściany,
upadła na twarz.
i śpi. Leżąco oddałem ripostę.
celny strzał ignorującym wzrokiem
wtrącił ją w oneiros.
co za dziyeń… . …

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





i tyle odemnie
pozdrawiam

Zacny komentarz ;)

Co do kwiaciarek i kwiatów, tez racja. Zgodze się, rzecz gustu, jak to zwykle bywa. :) Więc pośrednie stwierdzenie bezguścia w tych linijkach też zaskoczeniem nie jest. Niemniej jednak interesowała mnie reakcja tutejszych forumowiczów.

Odczucie dysharmonii i braku ładu jest objawem bardzo pozytywnym w tym wypadku:) Wyczytany nieco-bezsens i brak spójności też powinien być składową reakcji na 'tekst'.



co pan/i powie na to?

A więc: Twoja interpretacja zmienia jak dla mnie charakter tego tekstu :) W moim odbiorze w tej wersji jest zbyt klasycznie poetycki, uładzony :], możliwe, że poniekąd nadmiernie w tym wypadku estetyczny ;). Oryginał jak dla mnie lepiej współgra z brakiem względnego schematu i okiełznania myśli ;) Narzucona interpunkcją interpretacja też pełni pewna rolę. Aczkolwiek dziękuję Ci bardzo za zainteresowanie się tym ...'utworem'? :) Pozdrawiam

P.S. Z Cz = Zwykły Człowiek - rodzaj męski -> stosować 'pan' lub docelowe męskie 'ty/twój' ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Fakt, bliżej tu temu założeniom 'sztuka dla sztuki' :) utwór wywołany był 'fazą' ;) więc tematyka nie jest też z wyższej półki - bardzo błaha, ale mimo wszystko dla mnie była inspirująca. :]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Fazę" widzę wyraźnie, a tematyki niestety nie - dla mnie jest zakryta. Ale zabawa językowa jest ciekawa i niebanalna. "Sztuka dla sztuki" udana, jak dla mnie. :-)
Opublikowano

mnie się podoba...oddaje w moim odczuciu dokladnie tę chwilę i nic nie trzeba tłumaczyć...
wersja pani Pameli też fajna ale juz jakby o czymś innym,niepoukladanie potrzebn jeśli nie konieczne nawet :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...