Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

posągi
kalekie bezduszne kamienie
z opadłymi rękoma
palcami słów
głowami

kruszeją w zupełnej ciszy
w tej ostatniej wnętrzności
wyzbytej ruchu
obdartej z błon resentymentów

flagi Ozyrysa poszarpane są wiatrem

wciska się natura w nozdrza
między ziarnkami piasku
i głos ostatni brzmi
spod krawędzi marmurów

"wstanę
minę groby
wyniosę siebie i strącę słońce
by wypełnić oczodół po pięknych"

Opublikowano

Niezwykle trudno napisać mi tu komentarz.Jednak wracam do tego wiersza któryś już raz i za kolejnym czytaniem nowe odsłania mi obrazy.

Emocje zatrzymane jak kadr filmu - jak moment ciszy przed burzą.

Mimo katastrofalnego obrazu czuję jakiś zwiastun nadziei.

To ja.
Dzięki piękne
I.

Opublikowano

Czytałem wiele razy ...teraz tak pięknych wierszy się już nie spotyka.
Mam nadzieję ,ze to jakiś przełom w Pańskiej twórczości...
wiersz inny jak wszystkie poprzednie.
Nie byłbym sobą jednak, jeśli bym troszkę nie powybrzydzał w sprawie szczegółów, ale ważnych.
-z opadłymi rękami , ..oraz..
..dla poprawienia rytmu wiersza aż prosi sie by wyrwać- są -
a pozostawić ..
..flagi Ozyrysa poszarpane wiatrem.
To tylko koleżeńskie uwagi, Nic Pan sobie z nich nie rób.
Wiersz Pański , cudny. Znam i recytuję z uwzględnieniem swoich uwag:)
Pozdrawiam serdecznie: Karol

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie doszłam do końca, zbyt dużo naraz. Świetne Skróty myślowe czasem pomagają w życiu, bo nie sposób zastanawiać się nad każdą decyzją, która nieraz wymaga chwili reakcji, niemniej nagminne używanie skrótów a zwłaszcza tam, gdzie powinno być właśnie miejsce na refleksję, prowadzi np. do zubożenia albo po prostu do mylnych wniosków. Świetny przykład z tą gruszką na wierzbie, a co jeśli jednak się zdarzy?   (nie to, że zatrzymałam się na pierwszym, aż tak - to nie ! ) :-))   Pozdrawiam.
    • @KlipJak zwykle idealny. Pozdrawiam.  
    • @KlipDzięki za pochwałę i informacje. Szyk zmieniłem. Pozdrawiam. @iwonaroma@Berenika97@Sylwester_Lasota @MIROSŁAW C.@piąteprzezdziesiąteDzięki za polubienie. Pozdrawiam.
    • Być może tekst powtórkowy?                     °~° gdzieś na świecie żyje dama co nie cierpi wręcz ciećkania chociaż utwór znakomity nawet noblem z lekka trąca ona groźnie cedzi słowa żadne mi tam → t i t i   s r i t i dla mnie sprawa jest nagląca                    °~° ma być pies a nie piesiunio   mucha tylko a nie muszka   brzuch normalny nie tam brzusiek   każdy głupek nie głupeczek wie ze racja moja słuszna                    °~° żadnych świnek i kaczuszek sraczków kłaczków i pitulek albo zgroza pipciów rypciów piranieczek i trupiątek tak ma być bo nóżką tąpnę                    °~° mnie aż mierzwi ći ći śanie bo po rączkach wnet przywalę by matołek mi pod noskiem lepiej już nie pisiu wcale chyba nie chce być pobity gdy mi ciućka... t i t i   s r i t i                                     °~° oj nieznośne te kobity co nie cierpią... t i t i   s r i t i                     O•˝˝O•              
    • Wiersz pięknie utrzymany w duchu klasycznej poezji refleksyjnej, przypomina dawnych mistrzów sonetu. Widać tu dobrą rękę do formy i dążenie do wielkiej perspektywy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...