Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Duszo ma, zmiłuj się nade mną!
Zlituj się i pomyśl za mną.
Przestań mnie szamotać w różne strony życia,
których ja nie zawsze pragnę odkrycia.
Mimo zamknięcia się w skorupie twardej
uczucia me rozsadzają dosadniej.
A prawdziwym problemem mej duszy,
są uczucia sprzeczne w ogniu katuszy.
Pierwsze ciągnie do miłości, drugie do zazdrości,
trzecie do litości, a czwarte do nienawiści,
która czasami lubi pięści.
Chęć życia miesza się z rezygnacją,
która bywa negacją
wszystkich praw i doświadczeń
w świecie marzeń.
Gdybym mógł czegoś dokonać.
podnieść ziemię lub ziele,
co by stać się mogło moim drogim celem,
to zrobiłbym to lepiej,
dla chwały wiecznej w niebie.
Duszo ma, zmiłuj się!

Opublikowano

Panie Sokol niech pan prosze wiecej tu nie wkleja czegos takiego..Tego sie naprawde nie da czytac..Cale szczescie ze rymowanki sie koncza..Moze pan w koncu napisze cos lepszego..Mam nadzieje..

Tu jest tyle bledow ze szkoda wogole pisac..

Przedewszystkim tresc znowu podporzadkowana rymom a poczatek zupelnie niegramatyczny:

Duszo ma, zmiłuj się nade mną!
Zlituj się i pomyśl za mną.
Przestań mnie szamotać w różne strony życia,
których ja nie zawsze pragnę odkrycia.

- to moze mialo bys stylizowane na modlitwe..Ale chyba nie wyszlo..
Czekam na nowe wiersz.. moze znajdzie sie w nich cos wartosciowego

Cos pan ostatnio nie odpiera moich argumentow..Mam nadzieje ze sie pan nie obrazil za moja dosadnosc..Ale czasem trzeba ostrzej, aby ktos wsial sie do roboty.
POzdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...