Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z pustego w próżne

IN
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


więc pijmy wino szwoleżerowie
niech smutki zginą w rozbitym szkle
gdy nas nie będzie....;)
hej, hej...ułanie, Piotrusiu Panie :)))
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

cały twój (hmm... czyj?;)
aż tak bardzo nie identyfikuję się z tym, aby nadziewać butelkę swoimi myślami...(powiedzmy;)
raczej pisałam to w głębokiej zadumie nad ludzkością, rozumiesz, tak bardziej ogólnie ;)
a myślom dałam wolność, jak będą chciały to i nadzieją...;)
hej!

IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, Sosno to chyba jest haikuku ;)
faaajne, ale ja bym to jeszcze takim misiem:
wymyślam całość
przez dno butelki
wymyślam wszystkim ;)))
cały twój

cały twój

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ależ twój słońce! każdy może mieć jakieś wady (vide moje wiersze) ale czy to coś zmienia? weź mnie całego! ;))))))

ps. żart to był oczywiście a widzę że dama spłoszyła się ;))
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ależ twój słońce! każdy może mieć jakieś wady (vide moje wiersze) ale czy to coś zmienia? weź mnie całego! ;))))))

ps. żart to był oczywiście a widzę że dama spłoszyła się ;))
hmm...
czyli niepotrzebnie robiłam rachunek sumienia, tudzież zagubionych satelitów ? ;)
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mam skojarzenie z człowiekiem pijącym z butelki; jest w tym wierszu przewrotne połączenie tragedii uzaleznienia i wielkiej samotności z szukaniem ukojenia i szczęścia w butelce
cieszy mnie niepomiernie, że miniaturka owa wywarła na Panu tak silne wrażenie,
że aż pofatygował się Pan z komentarzem

bardzo dziękuję i zdrowia życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Brevkbevt
      Zasięg 2

      Przez Brevkbevt · Opublikowano

      @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kamil Olszówka
      Odmówiono Im minuty ciszy...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • Gosława
      Lana

      Przez Gosława · Opublikowano

      muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Gosława
      Nie jestem super

      Przez Gosława · Opublikowano

      Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Gosława
      Zasięg 2

      Przez Gosława · Opublikowano

      Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...