Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cmentarnik


Rekomendowane odpowiedzi

Przytul mnie,
zrań prawdy kolcami.
Między ciałami
wciąż się wiją.
Wciąż aż tyle nich między Nami.

Umysł zraniony,
od ust uzależniony,
od słów
szczerych, bolących,
prawdę w słowa ujmujących.

A na ręce
ślad ciemności i męki,
krzyku przeraźliwego,
ślad po nieublaganym
dotyku ręki.

A zasłony
wciąż odsłaniają coraz to nowy świt.
Za oknem pustka,
uczuć cmentarz,
nasze czeka też ten wstyd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj...
Motyw dość banalny. Przykro mi to mówić, ale wykonanie również. Widzę możliwość pokombinowania tylko i wyłącznie z ostatnią zwrotką. Długa jeszcze droga przed volfem. Mówiłem już o tym komuś i powtórzę to w tej chwili: "myśli się nad tym, co się piszę; a nie pisze się to, o czym się myśli". Życzę powodzenia.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...