Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Księżyc jaworom wody z cieniem rzucał ziemi
świętymi koronami drzewom, co liśćmi zieleniły
w głębi ostępu łonem z natury konarem gałęzi
siedziała piękna naga licom dziewica z oka krasy,
jej piękne włosy kręconymi burzanami z tej fali
plecom jasności kolanom długimi złotem opadały.

W majowych barwach jasnej niebem nocy w pełni
czarujący uszom śpiew z echem lasem serca kołysały,
tak czarujący, że aż dech zapierało piersi człowiekowi
wstała przywlekła się suknię białą w szaty niewinności
zaczęła tańczyć w kuszącej atrakcji w transie rozkoszy
wianek z kolorowych kwiatów oplatał głowę z obręczy.

Bosym nogą w rosy z mgłą oparów idących tumanem rzeki,
jak baletnica zwinnymi ruchami, jak łabędź w te majestaty
nagości kształty powabne prześwit zaigrał wirom zmysłami,
ten kto to widział własnym obrazami urodziwy oku myśliwy,
który, w ten ostęp osobą zabłądził tropiąc jelenia z ranami
znakami posoki w ślady idąc ujrzał cudowne zjawisko polany.

W Zapachu konwalii i lilaku w ciszy harmonii w zakątku kniei,
ów młodzian pchnięty bezwolnie z jakieś nadludzkiej mocą siły
szedł prosto w objęcie pięknej Rusałki sercem w bezmyślności,
ona go ujrzawszy spłoszonej sarny krokiem wymierzonej strzelby
postacią w impasie z ruchem stanąwszy oczami przeszyła miłości
czar sercu rzuciła rozkochała w uczucie - nagłe gwałtem z mocy.

Zaczął tańczyć z bajeczną boginią z wabiącymi ciała ruchami,
nie wiedział! Czy to jawa,czy sen go opętał z mirażu w koszmary
porwany walcem z kroku i rąk zapomniał o bożym świecie ziemi
w jakimś amoku z ćmą uniesiony młodzieniec zmysłami owej żądzy
napawał się kochaniem gorącym,aż słodyczy pływał w błogości
zaćmiła wszystko wokół rozpływała ujściami w euforie z ekstazy.

Ukołysany w śpiewie z tańca w jakieś hipnozie stracił tło myśli
magnetyczny księżyc z jasnej poświaty plamił z krewi czerwony,
coś onego popychało ręki brzegiem wody tataraku w trzciny głębi,
nagle skoczył fali wirom z objęciem z ukochaną poniesiony do wody
słychać było jeszcze,tylko pluski - jakieś krzyki lamentu w ciemności
w rozbitej głuchej ciszy opadło dna i zamilkło życiu śmierci w toni wody.

  • Odpowiedzi 64
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Poziom tekstu wskazuje na zaawansowaną grafomanie, poziom odpowiedzi - na... (tutaj już przemilczę).
Pani mnie straszy może czy to : "tylko pluski chwilkę krzyk uszom w ciemności"? (cokolwiek to zdanie znaczy)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Damski bokser??? To teraz jesteś damą? Bo wcześniej byłeś(-aś?/-oś?) facetem, przynajmniej pisałeś o sobie w rodzaju męskim. I teraz w tej rozmowie też jesteś mustangiem - kobiety raczej tak o sobie nie myślą.
Wiersz nie zawiera ani jednego zdania napisanego prawidłowo w języku polskim.
Nie zawiera też żadnej oryginalnej metafory, niekonwencjonalnego przesłania, nic, co by zachwycało, wzruszało, przemawiało do uczuć, tworzyło jakiś nastrój.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Wyuzdany, ale udany. ;-)
    • fantastyczne  - brawo!   poezja czule przytuli a kiedy trzeba pocieszy proza istoty nie odda tak jak zrobi to wierszyk :))  
    • tamowanie wybrzuszenia roztańczonym gestem qq; opryskuje mokry przecier jakby kładąc go na krótko dzięqj dzieci ul i plomb kij zatroskanych kropli ciosu czym wyróżnia u'majątku spać kierując uprzeć losy; nie ma lilli w ryk momentu albo wcześniej opóźnienia nie ma szansy do pokrętła jeśli sypkich war you jemu
    • @Duch7millenium    1 Słowa Koheleta1, syna Dawida, króla w Jeruzalem. 2 Marność2 nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami - wszystko marność.   ROZWAŻANIA TEORETYCZNE   Nic nowego pod słońcem 3 Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu, jaki zadaje sobie pod słońcem? 4 Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy. 5 Słońce wschodzi i zachodzi, i na miejsce swoje spieszy z powrotem, i znowu tam wschodzi. 6 Ku południowi ciągnąc i ku północy wracając, kolistą drogą wieje wiatr i znowu wraca na drogę swojego krążenia. 7 Wszystkie rzeki płyną do morza, a morze wcale nie wzbiera; do miejsca, do którego rzeki płyną, zdążają one bezustannie. 8 Mówienie jest wysiłkiem3: nie zdoła człowiek wyrazić [wszystkiego] słowami. Nie nasyci się oko patrzeniem ani ucho napełni słuchaniem. 9 To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie: więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem. 10 Jeśli jest coś, o czym by się rzekło: «Patrz, to coś nowego» - to już to było w czasach, które były przed nami. 11 Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli4, ani też o tych, co będą kiedyś żyli, nie będzie wspomnienia u tych, co będą potem.   Marność mądrości 12 Ja, Kohelet, byłem królem nad Izraelem w Jeruzalem5. 13 I skierowałem umysł swój ku temu, by zastanawiać się i badać, ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem. To przykre zajęcie dał Bóg synom ludzkim, by się nim trudzili. 14 Widziałem wszelkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem. A oto: wszystko to marność i pogoń za wiatrem6. 15 To, co krzywe, nie da się wyprostować, a czego nie ma, tego nie można liczyć. 16 Tak powiedziałem sobie w sercu: «Oto nagromadziłem i przysporzyłem mądrości więcej niż wszyscy, co władali przede mną na Jeruzalem», a serce me doświadczyło wiele mądrości i wiedzy. 17 I postanowiłem sobie poznać mądrość i wiedzę, szaleństwo i głupotę. Poznałem, że również i to jest pogonią za wiatrem, 18 bo w wielkiej mądrości - wiele utrapienia, a kto przysparza wiedzy - przysparza i cierpień.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...