Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wygładzać nierówności
na wzajemnych progach

nie można przelać wiary
choćbyśmy byli ostatecznie otwarci
ta ostateczność jest nieskończona


teraz też mamy (jakiś) czas
doskwiera mi ząb mądrości
i myśl że jeśli zostaniesz
nie spotkamy się na Goloce

świat od jakiegoś czasu ma nową jakość
brak mi nawet odwagi by zamknąć oczy
coś może umknąć natchnieniu -

ono jak my skupia się wokół ciszy
a to pomaga
widzieć więcej. jest zatem
jeszcze wyższym prawem


nie żadne jin jang. zwykła równowaga
to naturalne. jesteśmy

jak odzwyczaić się aby już tu nie wracać
jednak wciąż być

razem.
szukamy neonów
a wystarczy iść

Opublikowano

choćbyśmy byli ostatecznie otwarci
ta ostateczność jest nieskończona

przeczytałam: to ostatecznośc jest nieskończona i tak mi sie bardziej podoba;)
nie wszystko mi się podoba.może dlatego że to praca zespołowa i autorka się gdzieś rozmyła.
ciekawy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tekst jest dziwnie polepiony, nie jest spójny, jakby na szybko ułożony z urywków myśli, refleksji itd. średnio mi się podoba wejście i końcówka. neony? ech;p
zrobiłem cięcia, może się spodoba? :) pozdry
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tekst jest dziwnie polepiony, nie jest spójny, jakby na szybko ułożony z urywków myśli, refleksji itd. średnio mi się podoba wejście i końcówka. neony? ech;p
zrobiłem cięcia, może się spodoba? :) pozdry
Premierowe cięcia mi się podobają. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie kumam. A to nie to samo?... A, no i zdałyby się ypsilony.

Dosyć ciekawe przejście przez próg tekstu. Chyba najfajniejsze. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...