Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Będąc ostatnio w Empiku przyjrzałem się czaspomismom kulturalnym (proza, poezja, ogólnie pojmowana literatura i sztuka). Chętnie bym coś takiego kupował i czytał tylko cóż... nie stać mnie na kupienie każdego i sprawdzanie który jest wart kupowania, a który nie. Może więc coś mi doradzicie - macie swoje ulubione? Albo takie których nie lubicie?

Opublikowano

Albo w Trafficu (nie wiem, skąd jesteś, ale jeśli z Warszawy - ul. Bracka, przy Chmielnej), tam masz nawet specjalne wygodne fotele i stoliki, na których możesz się z tymi czasopismami rozłożyć.
Jeśliś nie z Warszawy - przeglądaj w Empiku i sprawdź, co Ci najbardziej pasuje. :)

Pozdrawiam, R.

Opublikowano

"Studium"-młode, literackie spojrzenie. "Topos"-dwumiesięcznik, naprawde godny uwagi. "Literatura na swiecie"-kazdy egz. jest tematyczny, raz młoda proza irlandzka, innym razem caly numer poswiecony konkretnemu autorowi.Troche dla koneserow, ale na rynku to jedno z najlepszych wydawnictw. "Hart"-ok pisemko. "Lampa" -mam sentyment, bo w nim debiutowalem, ale trzyma poziom i mozna tam znaleźć rzeczy, ktorych nie wydrukuja nigdzie indziej.Unikaj "Frondy",Tworczości, Znaku i kilku innych... Rozczarowal mnie miesiecznik Opowiesci, lansowany ostatnio po forach. Ale skoro w jego powstawaniu macza podobno swojego pindola glowny admin Fabrica Liborum, to nic dziwnego, pismo po prostu odzwierciedla jego nedzne gusta. Bylo jeszcze kilka fajnych pisemek, ale , niestety, nie przetrwały na rynku, np. Fraza.

Opublikowano

kiedyś kupowałam Lampę, ale ostatnimi czasy nie zaciekawia mnie już, więc chyba przerzucę się na coś innego. Zawsze w Empiku przeglądam Odrę.

może ktoś coś jeszcze podpowie, bo w sumie bardzo ciekawy wątek. z tego co pamiętam, co miesiąc na nieszufladzie ukazuje się coś w rodzaju przeglądu prasy :)

pozdr. a

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Karolina rozglądała się po obszernym pomieszczeniu zastawionym ciężkimi, dębowymi regałami pełnymi woluminów. Wszystkie księgi były oprawione w skórę i wyglądały jakby zostały żywcem przeniesione z zamku angielskiego lorda epoki wiktoriańskiej. Niektóre starodruki były zabezpieczone i znajdowały się na kilku regałach za szkłem. Studentka była oszołomiona tym bogatym i cennym księgozbiorem. „Muszę wreszcie zobaczyć moje materiały”, pomyślała. Usiadła przy dębowym stole usytuowanym po środku biblioteki. Leżały na nim przedwojenne egzemplarze czasopisma „Głos Ewangelii”, wydawanego przez Mazurów w języku polskim. Ucieszyła się, bo wiedziała, że jeszcze o tych gazetach nikt w Polsce nie pisał. Brała każdy egzemplarz delikatnie do ręki i sporządzała notatki z ich zawartości. W pewnym momencie do pomieszczenia wszedł pastor Kocki. Był mężczyzną dawno już po pięćdziesiątce, średniego wzrostu, o lśniących, brązowych oczach i łagodnej twarzy. Serdecznie przywitał się i zapytał, czy Karolina czegoś jeszcze nie potrzebuje. Usiadł przy stole. Dziewczyna podziękowała, chciała pochwalić zasoby biblioteczne, ale wówczas jej wzrok padł na portret młodego mężczyzny. Wcześniej obrazu nie zauważyła. Rama była przewiązana czarną wstążką. Spojrzała na gospodarza. Pastor zobaczył jej pytające oczy. - To mój syn, Henryk. Zginął rok temu w wypadku samochodowym, w drodze na obronę swojej pracy doktorskiej - wyjaśnił spokojnie. - O mój Boże, dlaczego?! - wyrwało się Karolinie. - Proszę nie mieszać w to Boga. To nie była jego decyzja. To pewien człowiek, mieszkający zresztą dwie ulice dalej, dokonał złego wyboru. Po alkoholu wsiadł do samochodu - powiedział smutno.
    • @UtratabezStraty Z dużym zainteresowaniem przeczytałam Twoje opowiadanie i pojawiło się mnóstwo pytań. Wizja przyszłości naszego państwa czyli postępujący autarkizm, porzucenie zglobalizowanego kapitalizmu, obraz niemalże apokaliptyczny może nie przeraża, ale niesie pewną refleksję. Natomiast sfera relacji między małżonkami i sfera psychologiczna nie przekonuje mnie. Czy zmieniający się system, warunki życia zmieniają uczucia, relacje? Marek chce wychowywać żonę i zapewnia, że "nie w stylu naszego małżeństwa, żeby dbać o siebie nawzajem". No tak, przecież są małżeństwa, które łączą różne sprawy, tylko nie tzw, miłość. Beztroska obu małżonków, gdy Agnieszka jest w więzieniu, wrażenie, że jej się tam podoba,nie rozpacza też mąż - jakoś do mnie nie trafia. No i drobny wniosek, komfort życia w więzieniu jest o wiele większy niż w klasztorze (obecnie się zgadza), ale w tej wizji już tak nie jest. :)
    • @Annna2Cudny tekst - subtelny i melancholijny, przypomina epitafium, wyzwala ukojenie, zadumę i próbę pogodzenia się z odejściemwspaniałej artystki.  Piekne metafory: "Strąciłaś noc, sięgnęłaś gwiazd" . I jeszcze ta muzyka! Aż brak mi słów. 
    • @GosławaWiersz - obraz, przemawia spokojem i zostawia ... niepokój. Jest to coś, co porusza. Gdy mgła "penetruje okoliczne rowy" ktoś mi bliski bierze aparat foto. i "wyrusza na żer" . Wiersz piękny!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...