Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie potrafię pływać w morzu klarowności
Czy może boję się święt(niej)szych ode mnie?
Ogarnia mnie strach ciemności na szlakach do Piekielnego
Albo po prostu boję się zbyt szybkiego potępienia?

Przede mną trudny wybór
Utonąć w głębi oceanu
Lub zbratać się z szatanem.

Hmm... będzie ciężko
Obie propozycje są takie kuszące.

Przecież tak naprawdę nie ma strachu
Są tylko brednie opętanych szaleńców.

Dobro zwycięży? Pokona zło?
Zatopi niewiernych?
Ukarze tych, którzy i tak spadli na dno?

Coś tu się mija z celem...

Koniec świata? Kto powiedział, że nadejdzie?
Nie jeden przeżył już swoją apokalipsę.

Skończyły się czasy, kiedy szło się po woli krętą drogą do Boga
Teraz każdy chce brnąć drugim pasem przed siebie na czerwonym świetle.

Dzięki nim ja wybrałam
Nie tak jak byście się spodziewali ale...
Utonęłam między Morzem Czarnym
A Wyspą Bożego Narodzenia.

W sumie było miło.
Nie żałuję
Opłacało się popłynąć.
Standardowo
Pomiar dobra
Waga przewinień
Bilans egzystencjonalny
I wyrok:
Dostałam warunkowe zwolnienie od życia
I 3 lata pozbawienia godności w zawiasach na wieczność.

Opublikowano

nie, nie, nie
to "hmmm" to już masakra
święt(niej)szych - nie wiedziała pani, która wersja jest poprawna?
po woli - po czyjej woli się szło?
Teraz każdy chce brnąć drugim pasem przed siebie na czerwonym świetle. - ta metafora zabija
Bilans egzystencjonalny - zastanawiam się, co to jest?
3 lata pozbawienia godności w zawiasach na wieczność. - ten kolokwializm "w zawiasach" zaparł mi dech w piersi
sorry, ale tu jest napisane "dział dla wprawnych poetów" czy naprawdę uważa się pani za wprawną? to ja gratuluję pozytywnego myślenia

Opublikowano

nie chcę powtarzać
po przedmówcach
ale egzystencjonalny
i święt(niej)szych - to moje ulubione fragmenty

jest Pani grafomanem
i to gorszym od większości na tym portalu
bo to jest bełkot
który w Pani przekonaniu
moze rościć sobię prawo
do miana poezji intelektualnej
i wirtuozerskiej gry słownej

dobrze wiemy, że nalezy zmienić hobby, prawda?

ichtiologia?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zbrodnia to niepojęta, cios w zdrowe ciało. Jak sięgnąć okiem trup gęsto się ściele, Gdyż milion ryb życie słodkie oddało - Donosi prasa i dzwony w kościele.   Przez wsie malowane, wsie jak Zalipie, Wzdłuż pól chwilę, co świeżo zżętych, Onegdaj z rzek modra, dziś ledwie chlipie, Niosąc tłum stworzeń głęboko śniętych.   Brzany srebrzyste, zwinne szczupaki, Płodne karasie, świnki, lipienie, Liny przecudne, soczyste sandacze, Leszcze powszednie, kiełby, bolenie.   Słodkie ukleje, dorodne sumy, Okoń rozbójnik i rozpiór mały. I wszystkie pomniejsze płotki i ryby, Co brały na chleb i co nie brały.   Kto się zamachnął, lub kto zawinił ? Czy zbój teutoński gdzieś wpuścił trutkę ? Czy alg złotych gromad kłąb się nasilił ? Dmie propagandy gnom w twardą tubkę.   Na głównej, ważnej warszawskiej ulicy, W ciemnych zaułkach, gdzie życie wrzało, Gdzie młyny mielą dni i godziny, Się Państwa Naczelnik i grono zebrało.   Stu gniewnych wyznawców było na sali. Gotowych na rozkaz sięgać po szablę. Naczelnik oznajmił - Autorytet się wali, Autorytet nasz tonie, donoszą kablem.   Gdy mieszał herbatę z orientu, Purwy, Pomyślał potem - To prosta sprawa. Na wpół Robespierre, jeszcze nie Scurvy. Palec swój kładę na czole Zbysława.   Jest sprawa, kto żyw biega na jednej nodze. Trzaskają drzwi, akta wzorowo. Sam Zbysław czerwony, w czerwonej todze, Rozkazał przesłuchać ofiary masowo.   Zeznania kazał wziąć ofiar i świadków. Wystawiał nakazy z miną wręcz wilczą. Złapać mi, mówi, nędznych gagatków. Zbysławie - mówią - lecz ryby milczą.   Zbysław, więc prasie historię przedstawił, O pladze nieznanej w historii zbawienia. Trzasnął aktami, paski poprawił I rzekł w łaskawości - do umorzenia.   Prezes zaś w duchu zaklął dosadnie, Podumał, patrząc na rzekę zza szyby, Cóż, poczekajmy, aż poziom opadnie, Gdyż wtedy wypłyną nam grube ryby.     YouTube - wersja dla leniuchów (wersja udźwiękowiona)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Ładnie.   Pozdrawiam.
    • @viola arvensis Po prostu prostota :D
    • na brzegu pola rosną słowa których nikt nie zebrał cisza przysiadła na ramieniu jak ptak, co nie zna imienia. w zeschniętej trawie słychać drżenie wiatru i coś jeszcze – jakby echo dawnych rozmów nie patrzę w stronę drogi bo wszystkie drogi są teraz ścieżkami światła a pod stopami ziemia oddycha jakby chciała powiedzieć: „jesteś u siebie”
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...