Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

temat SUPER
ujęcie SUPER
i GRATULACJE
jednak jakem facet z tym sisiorem mi nie leży
i tu popieram przedmówczynię Marlettkę.
Bym mu różne zwisy dopisywał, ale nie sisior
bo to w gwarze pospolitej raczej nieczęste
i jakies takieś.
A może by tak -

halo halo ptak na gałęzi siadł dupą
na gałęzi i zwisa
mu ptak/ptok :)

Pozdrawiam

  • Odpowiedzi 41
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Marlett - o tym się mowi od zawsze - a kto odważniejszy, to nawet to robi, np. zamiast pisac :)

Piotrze - ja protestuje. Ja po prostu mam więcej (teraz) czasu niż większosc użytkowników i co chwilę gdzieś wtykam nosa. A dwa - czasem faktycznie taki tekst zyskuje aplauz (czy zasłużenie, czy nie) - może przez to, że taki od czapy, inny. A zresztą nie wiem - tutaj tylko mogę czerwieniec z radości (czego nawet nie ukrywam)

Beenie M - no wieeeeeesz???
:)

Egzegeto - a jak myślisz, z czego się chichrają? A czy ptakowi może ptak zwisac? To już erotyka, ja nie wiem...

Dziękuje i pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



na głowę upadłeś? jak zwisa, to to jest erotyka?! to ja p... taką erotykę ;P
Krawat to tyż zwisa ha ha aha!
Aaaaaa to już jest "zwis pojedyńczy męski" :) A.
Opublikowano

Michale, naprawdę świetny wiersz, utrzymany w ciekawym stylu od początku do końca. Włączył mi się tu ciekawy rytm, taka melodyka. Prosty, a jednak bogaty w przekazie. Jedyne, czego się czepiam, to "sisior" - nie wiem, jak u Ciebie, ale w moich stronach się tak nie mówi. Może po prostu "zwisa mu"?

Ale wiersz - na plusa.

Pozdrawiam serdecznie,
Gaspar :-).

Opublikowano

Joasiu - bo to jest post, a co ja mam z tym wspólnego?

Marlett - oczywiście, że tak :)

Alleno - ptak nie nosi krawata przecież

Były Premierze - ja też, przyznaję :)

Gasparze - bez tego ostatniego wersu nie byłoby szumu, nie ukrywajmy, musi zostac, musi...

Dziękuje i pozdrawiam.

Opublikowano

Chyba przeoczyłem ten wiersz tylko dlatego, że jak ulał taką samą mamy rzeczywistość.
Ale, żeby jeszcze z tego bałaganu wyciągnąć esencję? Chylę czoła!
Nie ma sensu mówić, co szczególnie mi się podoba, bo chyba wszystko, ale:
dziennik jakieś mordy i aby do jutra
komunizm czerwony ze wstydu
i ten jak mu tam -
stalin

... i jego (to taki hist(e)ryczny cytat) "usta czerwieńsze od malin" - okropnie ładne to to.
Co do sisiora to niezły jest, zwłaszcza, że zwisa owemu ptaku (dlaczego nie ptakom?), co dupą siadł.
Pozdrawiam

Opublikowano

Marlett - najpierw był komunizm, a potem... Ale jak świat światem ptak jest ptakiem :)

HAYQ - ten ptak to pewnie zwykły, przypadkowy świadek - i też śmieszny, mimo całej dostojności rzeczownika "ptak".
A co do "Stalina" - centralne słowo pewnego okresu - czerwone sacrum, trzeba było przypomniec, że było - w końcu to 20 wieczny dowód na to, że szalenstwo i absyrd istnieje naprawdę.

Dzięki za wizytę.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie myśl! ale też i nie zwisaj! (brońlosie) ;P
Babom jedno w głowie, a tu poezja, ech...

Jedno nie wyklucza drugiego.
Zresztą grunt to pozmywane naczynia - potem ew. mogą się zająć czymś innym ;)
Dzięki za wizytę i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Berenika97 :)  No tak, esencji każdy musi sobie poszukać sam :) Niektórzy nie znajdują od razu i wówczas wątpią, że ona jest. Inni znajdują szybko więc nie mają wątpliwości. Szukanie jest drogą indywidualną, nikt za nas jej nie przejdzie.  Nie ma zmiłuj się ;) Dzięki          @Wędrowiec.1984 ;) :) Dzięki          @Rafael Marius :)  Dziękuję      @viola arvensis @Natuskaa Dziękuję:)    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Omagamoga ? :)         @FaLcorN :)  Dziękuję        @huzarc zgadza się :) nawyki są uporczywe ;)  Dzięki i również zdrówka              @Waldemar_Talar_Talar :) dziękuję, również pozdrawiam          @Migrena :) jesteś dla nas tu wszystkich  bardzo łaskaw :) nawet dla tych (jak ja:)) co tak piszą nibywiersze  :) Rzeczywiście, nieprzywiązywanie się jest konieczne, by dać odpór grawitacji i ciut chociażby wzlecieć:) Mnie się zdaje że Ty jesteś na dobrej drodze a co do pytania jak dalej żyć to już każdy musi sam sobie odpowiedzieć, bo każda CUDZA recepta może okazać się błędna :( Dzięki i zdrówka:)       .
    • @Sekrett niezwykłą aurę wiersza stworzyłas. Bardzo ciekawie napisane, cos innego. Powiało świeżością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena czy ja juz kiedyś przypadkiem nie wspominałam, że przestanę czytac Twoje wiersze, jesli nie przestaną mi przeszywać wnętrza i doprowadzać do łez? Naprawdę jesteś mistrzem w chwytaniu za serce tą niezwykle liryczną i romantyczną poezją (z resztą nie tylko tą). Mam wrażenie, że jesteś dyrygentem - dyrygujesz słowami a emocje grają i tańczą w takt.    Przepiękny pożegnalny wiersz.          
    • W świetle lampy się huśta trup Turp z kokardką przy szyi Spoglądam na niego On spogląda na mnie Mijam go idąc chodnikiem   Zaciska sine spierzchnięte wargi A wyłupiasto-pustymi oczyma Podąża, za każdym mym ruchem I czegoś weń szuka-może sensu?   Kto by to wiedział, poza nim Ja zaś spoglądam jak on Poddany pod rządzę wiatru Się rzuca na wszystkie strony Wcale ciekawy przypadek   Jaki miał cel tak sie wieszać Sam czyn - ja rozumiem Ale że tak publicznie? Co on artysta, turpista, Szokować przechodniów pragnie Czyż mu nikt nie powiedział Że to tak niezbyt ładnie   Z tej katatonii myśli wyrywa mnie Coraz to widok dziwniejszy Może spazmami, może celowo Macha mi artysta nieboszczyk A twarz mu uśmiech rozjaśnia   Wlepiam weń wzrok i szukam Co go w ten stan wprowadziło Toż tak szczęśliwego człowieka Mi chyba nie było widzieć dane Zazdrość, aż człowieka chwyta No w ten ponury poranek Tak byś szczęśliwym - wręcz zbrodnia   Z czego sie cieszyć? Po jego twarzy Nie widzę nic, lecz lina mu sie Rozrywa i spada niezgrabnie Lądując w kałuży, po czym znika   Ja zmieniam kierunek podróży Podchodzę gdzie on się rozpłynął I po raz pierwszy od dawna zdziwiony Kwestionuje czy umysł mam zdrowy   Ostatnio dość ciężko mi było o sen A tym bardziej o spokój, Może przez pogodę, może zmęczenie Moje podsuwa pijackie paranoje?   Nie wiem, to chyba szaleństwo By widzieć szczęśliwego trupa Niepokój mnie chwyta za duszę   Ale bardziej niż zdrowie Przeraża pytanie - czy kiedykolwiek Będę tak wolny, wolny i szczeliwy jak on w tej kałuży?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...