@Berenika97
wiersz skoncentrowany na przebudzeniu i kontakcie z fizyczną rzeczywistością.
jest liryczną medytacją nad fundamentalnym powrotem do fizyczności i teraźniejszości jako niezbędnym aktem stabilizacji psychicznej przed rozpoczęciem codziennej aktywności.
treść oryginalna z poetyką najwyższej próby.
pozdrawiam Bereniko :)
@Simon Tracy
Twoje teksty działają na wyobraźnię. Widzę tę białą różę.
Ta symbolika cmentarna, żałobna - to bardzo konkretne opisanie stanu, w którym przeszłość pochłonęła teraźniejszość, a mieszkanie stało się mauzoleum. To przejmujący tekst i piękny.
@KOBIETA
To intrygujący, zmysłowy wiersz o silnym napięciu między delikatnością a intensywnością. Ta „lepkość ciszy" i uwięziony dym sugerują coś tłumionego, niewypowiedzianego. Pięknie piszesz.
Świat pod puchem już śpi
Drzewa kołyszą swe dzieci
Śnieg okrywa czuło budynki
Zmęczone pośpiechem ulice
Nawet kamienie smutne i zimne
Spijają blask wieczornych gwiazd
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się