Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

błękitna toń otula serce
marzeniem ogrzane
w cieniu palmy spoczywa

oczy wpatrzone w nadzieję
uwieńczoną
radosnym pocałunkiem

idea pnie sie ku górze
dostrzec można
nad jej stromym zboczem

mchem przysłonięty
uśmiech




[sub]Tekst był edytowany przez Maria Anonym dnia 06-05-2004 12:19.[/sub]

Opublikowano

Pozytywnie, jak zagadnienie ;)
Ale uważam,że tekst zaniedbany:
słońcem ogrzana
po co taki wielo,wielokropek ;)?
Jak chcesz mieć jakiś 'bufor' pomiędzy całym tekstem a ostatnim wersem, to lepiej go wyróżnić w inny sposób,np.
mchem
przysłonięty
uśmiech

Oczywiście nie jestem żadnym autorytetem, piszę jak mi się wydaje :)
Pozdrawiam
Coolt
[sub]Tekst był edytowany przez Coolt dnia 04-02-2004 19:12.[/sub]

Opublikowano

Lekki i przyjemny... nawet zatrzymał na dłużej ^_^

Co do ostatniej strofy bardziej bym ją widział jako

mchem przysłonięty
uśmiech

... a to za sprawą dwóch rzeczy... po pierwsze nie lubie kiedy strofa składa się z jednosłownych wersów... po drugie zbędne jest aż takie wyodrębnianie tejże części (Moja prywatna, wybitnie subiektywna opinia :P) ponieważ sam jej przekaz wystarczająco ją zaznacza...

Ale wiersz na tyle przyjemny i dopracowany, że szybkim krokiem wędruje do ogrodu ulubionych :)

Pozdrawiam
Krzysiek
[sub]Tekst był edytowany przez Krzysztof Butkiewicz dnia 16-02-2004 23:38.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Juz sie robi Krzysiu!dzieki, mnie tez sie tak bardziej podoba.
widze ze nie opuszcza cie poczucie humoru"szybkim krokiem wedruje do ogrodu...." fajnie sformulowane,kupuje to(°^°)
pozdr,M+A
Opublikowano

Inne twoje wiersze bardziej mi się podobały. Ten jest dobry, uśmiech mchem zasłonięty bardzo mi sie podoba, twoje postrzeganie swiata jest mi bardzo bliskie :). Tutaj najbardziej tytuł mi nie pasuje - moze przez te wykrzykniki :). Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.

Opublikowano

dziekuje wam Otka i Michale za komentarze, tytul coz moze wam nie pasowac, zalezny od interpretacji wiersza (:
to stary wiersz i wtedy tak czulam, nawet gdybym chciala tytulu nie mozna chyba zmienic ,bo jak?
pozdr, M+A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Byli więc silnie połączeni energetycznie. Bratnie dusze, może z poprzednich wcieleń? Cudownie napisane! Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      i kos w soki
    • serce pękło nie hukiem lecz szeptem odłamki naszych rozmów już leżą na trawniku   twoje imię kiedyś najbystrzejszy promień słońca dziś jedynie uczucie wypuszczone z dłoni które nie wróci tą samą drogą   każde wspólne wspomnienie jest porcelaną rozsypaną na podłodze a ja bezbronnie chodzę po niej każdej nocy   iskierka nadziei z każdym dniem maleje ledwie się tli w popiołach niedomówień boję się ją zgasić bo nie wiem co zostanie   tylko cisza zna wszystkie odpowiedzi które bałem się tobie powiedzieć i choć czas zabrał nasze rozmowy pozostawił nas w tej ciszy   gdyby powrót do przeszłości nie był tylko filmem zatrzymałbym słowa i przytuliłbym cię wtedy  gdy jeszcze nie wiedziałem że tracę ciebie na zawsze   teraz zaś wpadłem w ciemną studnię gdzie światło nie sięga dna każdy dzień to walka a serce już odmawia walczyć   już nie będę tym samym którego pamiętasz w sercu mam szkło z każdym oddechem czuję ból  czy kiedyś jeszcze będę potrafił dotknąć miłości
    • Stoję przed oknem z brudną szybą, świat wydaje się zniekształcony, przykryty ciężką, matową zasłoną. Światło latarni delikatnie muska korę drzewa, tworząc jasne smugi.   Promień odbija się na swój sposób, tworząc tysiące drobnych punktów, rozbłysków, które układają się w nieprzerwany, niemy dialog z nocą. Drzewo rzuca cień, długi i niewyraźny, jakby kształt nie mógł się zdecydować, czy istnieć w pełni może zniknąć w mroku.   Noc żyje, pulsuje, zmienia się. Wydaje się rozszerzać, pochłaniając kolejne fragmenty krajobrazu, ale jednocześnie odkrywając swoje nowe twarze. Każdy ruch wiatru, każdy cień zdaje się zmieniać wyraz tej chwili. Stoję w milczeniu, próbując zrozumieć, czy to świat na zewnątrz zmienia się, czy może to ja widzę w nim coś, czego wcześniej nie dostrzegałem.   Ciemność nie jest już jednolita – ma swoje odcienie, głębie, a w niej ukryte jest coś nieuchwytnego, tajemnica, którą trudno rozwikłać.
    • w słodkiej sukience ręcznie piorę   pełna ekscytacji robię się gorąca  idę sobie ulicą i wącham kwiaty  wieje wiatr rozkładam ramiona        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...