Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Elu, poczęstowałabym tymi borówkami...ale cóż kompa nie wymarzę nimi- hi hi
Dziewuszko- Joasiu, wiatr działa na mnie destrukcyjnie podobnie jak deszcz, a tu jak na złość leje i leje, lipa- placze i rzuca kuleczkami,
Nechbet, miło mi grzeczna panienko...
Jaro, witaj pod lipą- chociaż nie Czarnoleską ale równie piękną i płodną w pomysły...
Michaelu, - za przysłowiową złotówkę lub wdowi grosz, wybór nalezy do kupującego,cena do uzgodnienia, mnie wsio rawno, aby się pozbyć- he he
Pozdrawiam promykiemnadziei, słonecznie

Opublikowano

eh, bardzo mi się podoba, i bym go zjadła i kupiła...ta lipa nieszczęsna ,to mi się kojarzy bardzo, ale to na gg ci powiem;) eh...targować,targowac...nie mam siły na konstruktywność, przepraszam:) zaraz może jeszce raz i coś...
pozdrawiam jak to przystało- deszczykowo ale miło:)

Opublikowano

Taki sklepik/stragan czasem by się przydał zamienił by człowiek to i owo na dobry humor a tak tylko zostaje sięganie po ten wiersz :-) tak więc oczywiście zabieram go ze sobą, gdyby kiedyś humor nie dopisał :-)
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Johnie, szkoda że się ochłodziły- stosunki międzyludzkie? he he, ale za to gorąco pozdrawiam.
Fagocie, miło że zajrzałeś i fajnie że humor ci dopisuje nie musisz nic wymieniać ani sprzedawać- he he pozdrawiam ciepło
  • 1 rok później...
Opublikowano

w dobrym stanie sprzedam
melancholię w ramach promocji
z kotem w worku odwiążę się dokładając
do wspaniałej deprechy - neurotyzm

możliwość wymiany na zawsze dobry humor
cena do uzgodnienia na miejscu
adres do zapamiętania:w czwartej stronie świata
mały domek pod wiekową lipą
ociosany własnoręcznie z przypadłości

siebie oddam z lekkim przebiegiem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • znów jesień i z drzewa liście spadają wicher jesienny we włosach pieśń rozbrzmiewa spaceruję w parku i o życiu myślę a ciebie tu nie ma wiatr jedynie powiewa własnymi ścieżkami chadzam do puszczy i niestety samotnie się teraz czuję wiem, że nie będzie już twego imienia wstać z kolan co dziennie próbuję wspomnieniami otaczam się tym co jesienią gdy ty przy drodze zbierałaś szyszki dla miłości urosły nasze dwie dłonie a ja spijałem miód z twojej ciepłej łyżki do ciebie to me serce wciąż zarywa wielce tęsknota ściska mnie z żalu po moim czole spływa kropelka rosy chciałbym cię widzieć znów w tym nocnym balu gdzie miłość rosła i wdzięczność prawdziwa we dwoje zwijane są nasze myśli a dziś tak już pusto nie ma tu nikogo chciałbym aby się tobie coś w nocy wyśnij
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Taka smutna prawda.
    • Powinieneś umyć od tego ręce. Nie bądź sędzia we własnej sprawie. Ale przecież to lud wydał wyrok Ukrzyżuj ją! Ukrzyżuj nierzadnicę! A gdy gawiedź pragnie tak sprawiedliwie przelanej krwi. Wtedy tym chętniej składam podpis na wyrok. Bez zbędnego wywyższania. Rzym przemówił i sprawa jest zakończona. Przy mojej potędze, Ty jesteś jak to ziarnko piasku. Skarlała, niewielka. Podziwiam, pełen łez wzrok Twoich bliskich, gdy strażnicy uwiązali Cię nagą do słupa. Sam chętnie zamieniłbym się w kata i wymierzył Ci zasłużone razy. Bo czuję w sobie coś więcej niż zwierzęcą radość patrząc na scenę biczowania. Zawiśniesz na szczycie Golgoty. Shańbiona, skrawiona do obłędu i nieprzytomna z bólu. Będziesz wisieć aż umrzesz w mękach, szczeźniesz i wreszcie odpadnie od drewna Twe pogniłe truchło. Zdechniesz jak szmaciana lalka.   Od Ciebie odwróci wzrok ojciec i matka Nikt nie będzie na tyle głupi by nieść z Tobą ten krzyż. Ciebie siostra bliźniaczka na pożegnanie przy drodze ku śmierci, nie utuli. Ale ja będę przy Tobie aż obrócisz się w proch. By mieć pewność, że przepadłaś na wieki. Sprawiedliwości jednostka. Przybijcie jej nad głową tabliczkę. Honorata ex Polonia Maiore Regina meretricum, venundata argenteis regibus ignobilibus. Przeklęte na wieki Twe łono, do ostatniego potomka. Przeklęte na wieki Twe korzenie, aż do pierwszego przodka.
    • @Rafael Marius Tak, to o tych utraconych umiejętnościach. Poza tym jedni maja do tego zdolności, innym jest pod górkę, a z bagażem nienajlepszych doświadczeń, jeszcze trudniej.  Pozdrawiam.
    • Mnie również urzekła puenta:):) pięknie piszesz:):) serdecznosci:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...