Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ubita spojrzeniami
jak tłuczkiem

droga

gdzie co dzień od nowa
wszystko po staremu

domy stojące plecami
do moich powrotów
każdy zawsze pod swoim numerem

i ja idąca pod prąd
do siebie wracającej

niewiele zmian
poza tym że
płot co kierunek marszu przedrzeźnia
przerosłam

i nogi
jak coraz bardziej
znudzone wahadła

Opublikowano

Kolejny świetny wiersz. I nie zgadzam się, że nie ma tu uczuć. Są, dokladnie tyle, ile potrzeba. Podziwiam umiejętność (jakże rzadką) wykorzystania każdego słowa nie jako części przekazu, lecz samego w sobie nośnika znaczeń.
Pozdrawiam, j.

Opublikowano

Hmm, "znudzone wahadła"...Pewnie czasem trzeba podjąć trud i po prostu spróbować im wymyślić "nową trasę"...a już na pewno warto mieć świadomość , że w każdej chwili może to za nas zrobić los...

Bardzo jest mi bliski i bardzo mi się podoba Twój wiersz.
Talka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...