my na progu końca,my na progu początku

[anais]

Niczym jesteśmy
i jest to naszym zbawieniem
wszystkim jest nicość
jest więc zamiast nas wewnątrz
tworzy ja


ciszą więc wolać o drugiego człowieka trzeba
a przyjdzie ogłuszony jej silą

myśli nas wiodą na manowce prawdy tam gdzie się slowa pogubily

wzruszyć się nam nienawiścią wolno
a śmiać z dobra
wtedy nie przeminie

gdy zapomnimy człowieka śmiertelnego
to slawa Jego urośnie
ukrytego w pamięci zabije wspomnienie

[anais]

witam ponownie, błagam napiszcie czy jest w tym coś dobrego, czy jest zbyt patetyczne może, ???

[Jaro Sław]

proponowałbym zmienić tę inwersję na początku, i na pewno usunąć to "wszystko", bo stwierdzenie 'wszystko jest nicością', to jakies takie nie do obronienia ani filozoficznie ani literacko, a na gruncie własnych odczuć właśnie jest groteskowo patetyczne...

Myśli są ciekawe, i mnie zastanowiły, nie lubię pisać cudzych wierszy po swojemu, więc poprzestanę na radzie, aby to samo trochę swoboniejszym tonem i z nieco większym rozmachem spróbować powiedzieć....

Czyli, skoro masz swój wiersz w pamięci, rzuć go (głosem) w powietrze z jakąś swadą (kilka razy), powinno być lepiej, i to by można zapisać.... a przynajmniej co lepsze fragmenty...