Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

postanowiłem delikatnie zmienić tytuł:

Ad. Chopina polonez c-moll op. 40


Wacławowi Szymanowskiemu


przede mną milczy staw
zacinam lustro wierzbą
wstęgą giętą ciężko
w stępa idzie wiatr

słucham - tak liście szeleszczą
gdy je palce głaszczą i pieszczą
na kształt

każdym uderzeniem




----------------
Wacław Szymanowski (1859 - 1930) - polski rzeźbiarz, autor
m.in. pomnika Fryderyka Chopina w warszawskich Łazienkach.

Opublikowano

No, Bartoszu - pierwsza strofa wzorowa (ale własnie, wykonanie daje efekt), druga bdb, trzecia -bdb. Gdyby nie ten ostatni wers...
Ale i tak mam wrażenie, że udało sie stworzyc cos rzadkiego - faktycznie udany wiersz.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Ekhm.
Kurcze, dając taki tytuł trzeba mieć tupet (właśnie tak) nie lada!

Tutaj jest troszke bajkowo, troszke sielankowo i tak wietrznie. Szumi, szumi mi w uszach...
Powtarzasz "cz; sz; rz" i co z tego? Koncepcja może niezgorsza, ale wykonanie nijakie.
No i ten tutuł.

bye bye

Opublikowano

Ewa: Bardzo mi miło:) Ja ostatnio w naszym wyścigu o "pole position"
dostałem zadyszki, wybacz. A z tym walcem to ci nie wierzę...

M. Krzywak: no niestety pierwszy wers to szczęśliwy traf, który starałem się
powtórzyć, ale z miernym skutkiem. Gdyby mógł pan jeszcze raz wpaść
i mi podpowiedzieć coś z ostatnim wersem, byłbym ogromnie szczęśliwy:)

piernik: mam nadzieję, że Norwid sobie włosów z brody nie powyrywa,
co najwyżej z politowaniem pokręci głową. Swoją drogą to rzeczywiście
ciekawe zagadnienie: czy prawa autorskie obejmują również tytuły?
Wg mnie raczej nie. Prawa autorskie mają chronić w pierwszej kolejności treść.

Zresztą jak sam zauważyłeś tych dwu wierszy nie łączy niemal nic poza
tytułem i muzyką w tle. Dzięki za opinię, pzdr!

Opublikowano

Sorki Luthien, nie zauważyłem Cię. Dziękuję za miłe słowa, choć teraz dopiero
do mnie dociera, że rzeczywiscie odniesienie do muzyki powinno być nie tylko
poprzez (ciut jednak niezdarną) onomatopeję i treść, ale przede wszystkim dzięki
technice - jakieś metrum, jakiś taniec sylab powinien być... Kurcze, jak to poprawić?
Nie mam techniki, buu.

Opublikowano

Muzykalna jestem od urodzenia i zapewniam, to nie są
słowa do muzyki - to jest muzyka słów tworząca klimat.
Podoba się - wiem co piszę, bo coraz mniej takiej muzyki:)))
Pozdrawiam ciepło. EK

Opublikowano

oprócz tytułu i dedykacji nic tu nie zauważam ani poetyckiego ani nawet ładnego. po takim początku spodziewałabym się czegoś dużo głębszego a juz na pewno z większą dawką oryginalności. można się zachwycać wykreowanym przez pana obrazkiem, ale jest on taki sam, a może nawet mniej przekonujący jak ten który powstaje przy chociazby słuchaniu Chopina.

ja osobiście zdecydowanie jestem na nie
pozdrawiam.a

Opublikowano

Ja słyszę i widzę tutaj wyrazy dźwiękonaśladowcze, których dużo w pierwszej zwrotce.
Druga zwrotka to pomnik Szopena w Warszawskich Łazienkach - artysta pod wierzbą z rozwianymi gałęziami podobnymi nutom na kartach pięciolinii... w których gra sam Mistrz - wiatr...
A w trzeciej serce bije żywo, gdy obraz słowami malowany gra muzykę... to musi być poezja - to musi być malowidło - to musi być etiuda, nokturn, preludium ...


Przed domem (zaś jest) staw ...milczy (cichy?)staw
z płaczącą nad nim wierzbą
i wierzbę (również) palce rzeźbią ...czułe - czule palce rzeźbią
ze wzorów białych kart.

To w nawiasach mi nie gra, tylko wypełnia wers. Może niech lepiej coś gra - cisza też gra...
Tak sobie pozwoliłem porzeźbić... bo mi się podoba, a co ładne to i popieścić miło !
Pozdro Piast

P.S. Agnes - jeśli ten obrazek jest taki sam, jak przy słuchaniu Szopena - toć Bartosz to geniusz jak on sam, albo prawie... Czyż nie???

Opublikowano

Ewo, bardzo się cieszę, że uchwyciłaś to, co tak naprawdę najbardziej
chciałem oddać w tym tekście: opisać muzykę słowami, "przetłumaczyć"
muzykę na słowa. Pzdr:)

ladynobody - niby czemu miałabyś nie mieć prawa głosu, kurde?!
Zwłaszcza do chwalenia każdy ma u mnie prawo głosu;)))

Jaro, fajnie, że ten tekst ma takie zdolności, to miłe fundować komuś wycieczki:)

Alicjo, cała przyjemność po mojej stronie! :)

Beenie, życzę jeszcze wielu udanych pikników!:)

Dziękuję Wam serdecznie za odwiedziny!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Być może "druga warstwa" treściowa jest niezbyt wyraźnie wyeksponowana
- rzeczywiście, jeśli przeczytać ten tekst szybko i z marszu, jest on tylko obrazkiem.
Starałem się jednak zmierzyć także z wyzwaniem jakie niesie ze sobą
opisywanie geniuszu muzyki słowami, przyjrzeć się bliżej tej fascynującej
transcendencji - zarówno dźwięków, jak i słów - kiedy z czegoś niematerialnego
tworzy się obraz i oddziaływuje na nasze emocje.
Cóż, jako że geniuszem nie jestem, wyszło rzeczywiście średnio.
No ale przynajmniej obrazek jest!:)
Dzięki za opinię!:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Piaście, masz rację co do tych nawiasów, można to poprawić ciutkę
i ja to zrobię, tylko muszę się zastanowić, a teraz nie mogę, bo ciągle
gdzieś biegnę. Ale skoro piszesz, że warto popieścić, to twoje "warto"
jest dla mnie "trzeba":)
Dzięki za przemiłe opisy strofek, faktycznie w pamięci miałem ten pomnik,
uważam go za niezwykle udany monument - niby bryłowaty i ciężki,
a jednak pełen ekspresji i uczucia.
Co do tekstów o geniuszu - odsyłam cię do mojej odpowiedzi dla Agnes:)
Pozdro Piast, wielki dzięx za jak zwykle rozbudowany komentarz!:)
Opublikowano

zajrzałam trochę z ciekawości bo akurat tytuł mnie nie zachwyca (taki jakiś sorry za określenie "staropierdzialski") za to treść palce lizać, pozwól że sobie zabiorę, bo urzekł mnie ten klimat i tak rytmika - bardzo dobrze sie czyta. cud miód
pozdrawiam V.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...