tobie

[beata lancow]

Tyle drog rozpoczelam,
Tyle drog wybralam.
A teraz sie slaniam,
Bo jestem zmeczona.

Dusza sie jeszcze zrywa
Choc cialo juz nie...
Umysl lapie nadzieje po drodze,
a serce takie kruche...


Spotykam Ciebie...
Zarys Twojej sylwetki,
Glos tak bardzo odlegly...
Podajesz mi dlon...

Jeszce nie ufna ,ale oddaje uscisk.
Twoje slowa i cieplo plynace z Ciebie
Dodaja mi skrzydel.
Czuje jagby ktos okryl mnie plachta nadzeji
I slysze swoj szept: Dziekuje Ci Boze za Niego.

[zak stanisława]

beatko, wyznania pensjonarki wierszem jeszcze nie są, musisz dopracować, najlepiej daj do warsztatu, po to jest by uczyć
pozdrawiam ciepło ES

[Beenie M]

I popraw te kilka błędów, które rzucają się w oczy:


Jeszce nie ufna ,ale oddaje uscisk. ------) Jeszcze …. nieufna
Czuje jagby ktos okryl mnie plachta nadziej --------) jakby……nadziei

Poza tym bardzo źle czyta się bez polskich znaków.
Reszta wg wskazówek zak stanisławy

Pozdrawiam serdecznie

[jacek_sojan]

ROZUMIEM emocje, ale bez inwencji, wyszło naiwnie /tak bywa/;
sięgnąć po wyobraźnię, dać się jej ponieść, to i wiersz będzie ciekawszy /organizowanie słów to
ambitne zadanie, ale kiedyś trzeba się odważyć/; J.S

[Atena]

to co Poprzednicy ;)
może kiedyś Coś z tego będzie
pozdrawiam ;)