Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

I schorowanym co na święta sami,
Wojownikom co walczą w żalu,
Bezrobotnym uciułać na pracę,
Żebrakom chleba znaleźć,

A nade wszystek,
Jeśli można,
Bez urazy,

Bo schorowanym, bezrobotnym, wojownikom, żebrakom,
Od próśb już głowa pęka -
Pomóż sobie.

Kup wachlarzyk,
bo plują Ci w twarz.

Albo potop.

Jego mać!




[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 24-12-2003 00:25.[/sub]

Opublikowano

Modlitwa rewelacyjna, myślę że się On nie obrazi ;-)
Zwłaszcza ta część przypadła mi do gustu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I jeszcze jedno, w ostatnim wersie pokazałeś, jak i bez dosłownego wulgaryzmu można osiągnąć odpowiedni i czytelny efekt. Za przykład wielu młodym "poetom" winien służyć
Pozdrawiam i do mojego modlitewnika wędruje
Opublikowano

gdzieś mi uciekł ten wiersz...ale szczerze mówiąc nie podejrzewałem Autora, o takie poglądy, albo źle zrozumiałe ten, lub poprzednie kilka wierszy...nie wiem...w każdym razie ten jest dobry...najlepsze oczywiście zakończenie...

Opublikowano

Bardzo ciekawy wiersz. A końcówka najlepsza. Te podkreślenie, niemalże krzyk samego wiersza. Pięknie Sewerynie. Świetnie to ująłeś!

Pierwszy raz gdy przeczytałem, nie za bardzo załapałem przesłanie, i te zakończenie mnie zdziwiło. Ale teraz zrozumiałem całkowicie puentę - ten wiersz zmusił mnie do zastanowienia się nad losem tych, którym brak wszystkiego. A to dobrze i tego właśnie wymagam od wierszy.

Pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      I tu masz w 100% rację. Ja często bywam w muzeach staram się nie odpuszczać interesujących wernisaży i denerwuje się jak ludzie oglądający np kubistów mówią ja też umiem tak namalować!!! No nie żeby można było tak namalować trzeba było wcześniej mieć olśniewający warsztat realistyczny, a tego już by nie skopiowali. 
    • prawie jakoś Słowackopodobnie, -   Hymn przypomnę   Smutno mi, Boże! – Dla mnie na zachodzie Rozlałeś tęczę blasków promienistą; Przede mną gasisz w lazurowej wodzie       Gwiazdę ognistą... Choć mi tak niebo ty złocisz i morze,       Smutno mi Boże!   Jak puste kłosy, z podniesioną głową, Stoję rozkoszy próżen i dosytu... Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,       Ciszę błękitu: Ale przed tobą głąb serca otworzę,       Smutno mi Boże!   Jako na matki odejście się żali Mała dziecina, tak ja płaczu bliski, Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali       Ostatnie błyski... Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,       Smutno mi Boże!   ... a jeszcze byliśmy katowani w chyba w 2 klasie lic. tym hymnem postanowiliśmy napisać: Smutno mi Boże, gdy się spać położę widzę nad łóżka brzegiem pluskwy idące szeregiem i gdy pomyślę, że któraś ugryźć mnie może smutno mi Boże   ale poważnie zrobiłaś villanellę i wyszło zgrabnie (wydaję mi się że gubisz rytm 5/5 - np. środkowe wersy) podziwiam, bo dla mnie jest to rebus układanki rymów - brak mi cierpliwości pozdrawiam
    • pochichoczmy. opowiem historię biednego weneryka, który za opłatą udostępnia krasnoludkom pokryte szankrami ciało, robi za żywą ścianę wspinaczkową. postarajmy się nie pamiętać o grozach typu instynkt samozachowawczy, co sprawia, że nieraz czuję się jak zamknięte w klatce zwierzątko albo jak człowiek, w którego podczas sumy wlazł demon, kazał wyciągnąć z kieszeni noszoną od czasów harcerstwa finkę, wbiec na ołtarz i przyłożyć ją do szyi odprawiającego nabożeństwo księdza, po czym opuścił ciało opętanego (i co teraz? ocykasz się, biedaku, w samym środku szamba-tornada, nie chciałeś, nie ty zrobiłeś, nie wiesz, co jest grane, a tu nagle rzucają się na ciebie jakieś chłopy, obezwładniają). że bywa się rozkraczonym jak przejechana żaba, próbując złapać, spoić rozjeżdżające się wymiary. oj tam, jest dobrze. wiesz, przyśniło mi się słowo "wypoliczkowany". i nozdrza pełne krakersów. nie wiem, czyje. pośmiejmy się z tego.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję serdecznie. @Roma Również dziękuję, najserdeczniej!
    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...