życie...

[Anna Karenina]

ranek...
pierwszy krzyk pierwszy płacz
pierwsze tchnienie wiosny
świat jest dziwny lecz radosny
kusi cię mnogością barw

lecz w południe słońce świeci
oślepiając cię swym blaskiem
tyle życia tyle piękna
naznaczonych ulotnością
czas przyspiesza nieubłagalnie

dzień chyli się ku końcowi

wieczorem uginasz kark
pod ciężarem przeżytych lat
w myślach Bóg
na ustac mogiła

noc jest nieunikniona...

[EWA_SOCHA]

nie jestem zwolenniczką takich rymów: wiosny/radosny;
dwie pierwsze strofy nie przypadły mi do gustu, ale za to 3 - świetna

pozdarwiam
eva

[Tali Maciej]

minął dzień
bez wzruszeń
przeczytałem
zapomniałem


pozdrawiam

[zak stanisława]

dzień chyli się ku końcowi

wieczorem uginasz kark
pod ciężarem przeżytych lat
w myślach Bóg
na ustach mogiła

noc nieunikniona

i tylko to jest do przyjęcia- jakotako
pozdrawiam ES