Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie mijają nas lata ,
tylko smukłe topole,
wskazujące starcom drogę do domu.
Przysięgam przy naszych miedzach,
też je posadzimy
stąd aż pod samą furtkę i
nie zgubimy drogi do poduszki
wracając z wielkiej włóczęgi .

Jeszcze pamiętamy brzozy
ścinane przy torach,
przez zasłonę w oknie
nasze niedorosłe dzieci z latawcami,
czerwone koce na trawie.
Już kończy się noc ,powtarzasz wciąż :

wódka zniszczyła nam życie!!!

20.VII.2004

Opublikowano

Nie mijają nas lata ,
tylko smukłe topole,
wskazujące starcom drogę do domu.
Przysięgam przy naszych miedzach,
też je posadzimy
stąd aż pod samą furtkę i
nie zgubimy drogi do poduszki
wracając z wielkiej włóczęgi ."

bardzo to misie, nawet bardzo bardzo,
pozdrawim ciepło

Opublikowano

dziękuję za Wasze uwagi.

To wiersz o wujku ,który całe życie przepił w barze ,i nawet nie zauważyl ,że ma już 60 lat.
I kiedy nagle dotarła do niego ta świadomość ,popełnił samobójstwo.

To o takim życiu do poprawy.

Rzeczywiście rym może drażnić ,ale jakoś wyszedł mi sam z siebie ,a te wykrzykniki ...

a bo ja wiem ...

Nie sądzę jednak ,bym zmieniał cokolwiek

:O)

Opublikowano

temat wsi jest mi bardzo bliski- właśnie tęsknię do takiej jednej i wyjazdu nie mogę sie doczekać, a Ty tym utworem pogłębiłeś moje tęsknoty- ale w bardzo pozytywny sposób :))

bardzo misie podoba- do momentu wódki, dwa ostatnie wersy strasznie mnie drażnią, tak jak pozostałych

czasem warto coś wyrzucić lub zmienić, ale to Twoja decyzja

pozdr, fr.ashka ;)

Opublikowano

wiersz podoba mi się.
ale: tak jak poprzednicy- bez wódki. ona psuje. wiersz wcale nie opowiada historii, którą tu przedstawia NUDNA -żadnej tragedii alkoholika, żadnego samobójstwa, żadnego zrozumienia błędów. to nie o tym mówi peel. jeśli koniecznie chcesz tego dotykać napisz jeszcze raz, a nie wklepuj na siłę do dobrego wiersza:)

pozdrawiam serdecznie
ER

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pamięci bohatera wielu moich wierszy -wagabundy, złodzieja, szelmy, franta, alfonsa a przede wszystkim wielkiego poety -Francois'a Villon.   Wiersz nawiązuję do mojej ballady łotrzykowskiej "Boże szelmów... pobłogosław króla", która dziś dodam z zakładce prozy.   Czas na szelmowskie, tragizmu pełne wesele. Bo czyż może coś innego wywołać takie poruszenie u gminu, brudnych zaścianków, zamtuzów i zaułków stolicy. Tyle usmiechu, radości i wzniosłej atmosfery wyczekiwania na wielki finał, niż największa w kraju szubienica na placu Grêve w centrum Paryża. Szelmów, frantów, złodziei i morderców, rozstajne ze światem widzialnym miejsce. Sławne nawet bardziej niż poźniejsza, żelazna ku niebu skierowana wieża. Kacie Macieju, Ty skazanym pokuty nie dokładaj w dniu ich ostatecznego sądu. Znaj miłosierdzie pętli i stryczka. Boże litościwy, Ty zgaś im żywota bez zbędnego cierpienia. Gładko jak światła świec, jak ogniska lamp. Śmierci, Ty ich pochwyć łagodnie jako biały gołąb. A nie szarp ich dusz potępionych, wściekłe dziobem i pazurami. Jak demoniczny sęp.   Lećcie kamraci ku wrotom niebieskim. Na boskich owieczek, zielone pastwisko. Ja czekam tu w lochu. Na kolejne wesele szubienicy. Rychtujcie! A żγwο! Stryczek z pętelką na mej drewnianej pani. Kacie, dostąpisz zaszczytu by wieszać mordercę i poetę. Ach! Będzie to dzień niezapomniany. Prawdziwie przednie widowisko.
    • - O i Lem? - Amatorów wór, o tam Amelio.
    • @Annna2   to zachwycająca kantata do natury, która hipnotyzuje plastycznością obrazów, od "ptasiego witrażu" po "białe pieluchy" chmur.    w mistrzowskich metaforach, odkrywasz subtelnie, że największą otuchę i zarazem największą tajemnicę kryje się w harmonii świata, który nie musi rozumieć, by pięknie istnieć.   pięknie Aniu ten wiersz napisałaś !!!    
    • @Berenika97     Wspaniały, Mądry Wiersz !!!    Twoja wrażliwość i umiejętność przekładania trudnych emocji na poetycki obraz są absolutnie niezwykłe.   to jest głęboko poruszający i mądry tekst, który zostaje z czytelnikiem na długo.     urzeka mnie zwłaszcza ta przemyślana konstrukcja, od chłodu stygnącego pokoju, poprzez gorzkie, niedojrzałe ziarna słów, aż po straszliwy obraz dławiącej kołdry.     jesteś niesamowicie odważna, stawiając tak szczerą diagnozę relacji z Absolutem.   dziękuję za ten przejmujący wiersz.    jesteś Nika bardzo utalentowana !!!   pozdrawiam :)    
    • @Gosława Natura czyni cuda i działa nie dla show-businessu. Ogromne osty zawsze mnie jednakowo zachwycają, Chciałaby poznać ich tajemnice. Fascynujący wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...