Rogowo - cienia wart kąt w siebie zapatrzonych.

[Messalin_Nagietka]

na skraju lasu, cień z cieniem się zmówił,
jak kochankowie zapatrzeni w siebie,
schodzili z boru bez nijakiej ujmy,
może się któreś drugiego dogrzebie,
bo kątem drzewa chyliły do zmroku
promienie słońca, mając ich na boku,

czar pryskał nocą, lecz gdy co świtało,
wnet się ku sobie próbowali wzniecić,
musnąć choć jedną gałązeczki plamą
i tak dzień mijał, potem drugi, trzeci,
lecz kątem drzewa chyliły ich chęci,
że też się można tak w życiu poświęcić,

miej więc uwagę – kiedy komu słowo
dasz, miejsce schadzki do kroćset dopasuj
byś, kątem myśli, nie popadł w Rogowo
i nie dochodził gdzieś na skraju lasu,
czy z tego czy też z przeciwnego boku
jak cień do cienia do samego zmroku.

----------------------------------------------
od autora:
Rogowo – wieś w pow. ostrołęckim (jakieś 15 km od Przasnysza, tuż za Dębinami, droga na Kuchny). Rogowo - jest to nazwa dzierżawcza od popularnego nazwiska Róg, chociaż nie jest wykluczone pochodzenie od wyrazu róg oznaczającego położenie na skraju, na rogu lasu.

[Stefan_Rewiński]

Ładnie namalowane, pastelowo, spokojnie.

[Jimmy_Jordan]

Kolejny świetny wiersz. Jak ty mieścisz w nich takie wątki, ewidentnie o miłośći. Najleprzy jest ten tekst z dniami (pierwszy, drugi, trzeci) normalnie uważałbym go za banał, ale tu pasuje jak by został stworzony do tego wiersza. Gratulacje Jimmy Jordan

[seweryna żuryńska]

tak pięknie o miłości, to ja już dawno nie czytawszy
pozdrawiam ... walentynkowo

seweryna

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Stefanie - za te pastelowe kolory - wiesz , jak człek stoi z bliska to nie wiele widzi
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Jimmy - jeśli Ci się podobało
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję Sewerynko - bardzo mi przyjemnie
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Stefan_Rewiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Stefanie - za te pastelowe kolory - wiesz , jak człek stoi z bliska to nie wiele widzi
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Macać trza.

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Stefanie - za te pastelowe kolory - wiesz , jak człek stoi z bliska to nie wiele widzi
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Macać trza.
jeśli "ma-co" to "ma-ca" - jeśli "ma-cem", hi
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Witold Marek]

Wykreowany - z pozoru zaobserwowany - obraz w ramach pozytywnie rozumianego pastiszu, nie tylko eksplikujący pouczenie tkwiące w anegdocie, ale wprowadzający czytelnika w samą przez się intrygującą, oryginalnie potraktowaną grę cieni, emfazę majaków wychylonych z jakiegoś świata równoległego (romantycznego, symbolicznego).

Tyle że nieco rozhuśtał mnie stan interpunkcji. Nawet jeśli traktować ją jako jeszcze jeden, także dość osobisty element stylu, nie do końca sprzyja tu ona stylistyce i 'cienistej' tematyce: przez pierwsze dwie strofy przecinki poganiają bez możliwości wytchnienia - średnikowego czy kropkowego. 'Bez nijakiej ujmy', proponowałbym choć zakończenia strof usadzić, Messalinie :)

Pozdrawiam.

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz rację Marku - przyznam się, że kuleję z tą interpunkcją, ech - dzięki za uwagę, postaram się poprawić
z ukłonikiem i pozdrówką MN