Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

POCAŁUNEK /”DUSZA SKOŁATANA”

Choć minęło tyle czasu
Wciąż pamiętam jak całujesz
Nie namiętnie
Nie gorąco
Ot w policzek – jednak czule

Najpierw wietrzyk
Delikatny jak zefirek
Potem dotyk jak muśnięcie
Jak poranna bryza

Nagle cisza jak przed burzą

Szkoda ze tej burzy nie ma

Opublikowano

nie podobaja, mi sie duze litery na poczatku wszystkich wersów, nie ma kropek, nie ma duzych liter.

,,Najpierw wietrzyk
Delikatny jak zefirek''

Przecież zefirek to wietrzyk, nie możesz porównać wietrzyku, do zefirku, wietrzyk, może być delikatny jak jogurt Danio, a nie jak zefirek.


,,Ot w policzek – jednak czule''

Może jestem szczęściarzem, ale nigdy w życiu nie otrzymałem nieczułego całusa w policzek. Czemu ,,jednak''?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Regino, masz rację :). teraz to już nawet są komunikaty dla początkujących, warsztat egzystuje, a mimo to takie teksty są publikowane :/

droga m p, jak dla mnie, to ten wierszyk pasowałby do wysłania na walentynce dla ukochanego, (matko, przypomniało mi się, że niedługo będzie Walenie Tynku :P, a fee) a nie na to forum. nie twierdzę, że jest okropny, ale ja go bardziej widzę jako część opowiadanka love story.
na koniec, jeśli chcesz się rozwijać w kierunku poetyckim, to radzę dużo czytać współczesnej poezji i pisać i pisać. nikt od razu nie został Szymborską :)

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

W moich wierszach opisuję stany faktyczne, odczuwane z mojego punktu widzenia. Zawarte w nich treści na ogół nie są fikcją, a częścią życia w szerokim aspekcie. Wiesze zebrane w tomiki stanowią w nich jedność - wspólny mianownik. Wszystkie zamieszczane wiersze powstały pomiędzy 2002-2004 rokiem.Dziękuję za wszystkie dotychczasowe komentarze.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Ja nie mogę!... Ten wiersz jest arcygenialny!... Małe arcydzieło!... Zazdroszczę Ci Twojego talentu!
    • @Migrena Niestety obawiam się że masz bardzo dużo racji...   Gdy w okrągłą osiemdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania warszawskiego zajrzałem do Internetu nie małym szokiem było dla mnie z jaką łatwością wielu anonimowym internautom przychodzi obrażanie powstańców warszawskich...  Poza anonimowymi internautami wielu blogerów czy publicystów w osiemdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania warszawskiego otwarcie postawiło tezy że ,,bohaterstwo Polaków było zmarnowane, bezsensowne, głupie, naiwne i niepotrzebne" że ,,polscy dowódcy podejmujący decyzję o wybuchu powstania byli politycznie nieudolnymi idiotami” i liczne inne tym podobne obraźliwe komentarze pod adresem bohaterskich powstańców warszawskich … Ktoś może powiedzieć że to tylko internetowe trolle, którymi nie warto się przejmować, ale moim zdaniem problem jest dużo głębszy…   Wcześniej gdy na jednym z forów internetowych dla pasjonatów historii postawiłem ryzykowną i dość kontrowersyjną tezę, iż (cytując dosłownie z pamięci) „Średniowieczni Wiślanie byli plemieniem znacznie starszym i lepiej rozwiniętym od plemienia średniowiecznych Polan”, jakiś kompletny ignorant i półgłówek obraził mnie na rzeczonym forum wyjątkowo chamskim komentarzem, który zacytuję tutaj dosłownie z pamięci… „Jak myśmy w Wielkopolsce budowali grody, to wy zasmarkane krakuski jeszcze z drzew nie zeszliście! A Niemcy to jeszcze wtedy siedzieli w epoce kamienia łupanego”. Tak… Przyznasz Szanowna Migreno że poziom ignoranctwa i niewiedzy tamtego znanego mi tylko z  pseudonimu internauty był wręcz porażający… Brak słów na taką porażającą głupotę…  Brak słów…   Pozdrawiam smutno...   @Jacek_Suchowicz Dziękuję... Pozdrawiam smutno...
    • Też się zapuszczam w lecie:)
    • ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur w zielony szmaragd oprawione tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone modrym spojrzeniem na palcach biegną na skraj polany zajmują miejsca pod paprocią i zaglądają w oczy poziomkom zanim świetliki rozpoczną taniec wystarczy tylko że przymknę oczy by powróciły z zielonej głuszy w błyszczących oczach widać gwiazdy /gdybyś nie wiedział...mówię o Tobie/          
    • czy jest sens nadawać chwili życia piętno ideału ciężar starań i nauki i traktować je jak całość? czy jest sens wtórować prawu - respektować co właściwe, skoro jutro jest niepewne a co teraz ledwie ckliwe? czy przejmować się spojrzeniem - honorować konwenanse, jeśli jestem tu na moment - jak nie chwytać każdej szansy? co właściwe to stworzone, nie z instynktu, a z rozumu - z tego chwała jest jednostce, a pogarda rytmie tłumu...       _
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...