Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Szymonowi



tańczę
światło przebija przez firankę
pada na bose stopy

układam ci moje ciało
w lirykę
wyginam w metafory
owijam w prześwitujące wersy

kładę się na dźwiękach
całe strofy sypiąc w dłonie
popełniam wiersz
patrz

pierś unosi się i opada w oddechu

to dopiero początek
zinterpretuj mnie namiętniej
Opublikowano

No, Julio, jestem pod bardzo dużym wrażeniem. Napiesałaś wiersz, do którego nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń i wobec którego nie mam żadnych wątpliwości. Jest bezczelnie poprawny:). Wszystko na swoim miejscu, żadnego manieryzmu tandetnych słów, wie co chce opowiedzieć i to mówi. Świetnie zrealizowany zamysł. Nic nie jest zbędne. Nie wzbudza we mnie żadnych emocji, ale absolutnie doceniam sposób napisania. Moim zdaniem zasługuje na przenosiny do działu Z, głównie za swoją bezbłędność, której brakuje wielu wierszom we wspomnianym dziale. WOW!

pozdrawiam i piszę do moderatora:).

Opublikowano

dziękuję wszystkim za komentarze (i te pozytywne i negatywne) :)

chcecie się umawiać? możemy umówić się w trójkę :P Jasiu i Oscarze :)
z przykrością (dla Was) muszę powiedzieć, że wiersz i tak był pisany dla innego mężczyzny (mężczyzny mojego życia /póki co/) :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...