do ucha Rademenesa

[Tomasz Pietrzak]

A.O.

chcę wszystkiego, ale jednocześnie żyję niebezpiecznie blisko
niechcenia niczego; w niebieskim pokoju od lat zamiast rozmów
pisze się listy, mieszka jedno krzesło i książki, substytuty światów.

taką mają przestrzeń ci co sami kupują kwiaty i usilnie, usilnie pragną
zmieścić się na obcych orbitach, w to ich nieistnienie, w tą względność
próżni, w której planety przemykają na promieniach światła pod oknem,

o ósmej. wszystkie na wyciągnięcie ręki, jednego słowa, kubka herbaty,
przepraszam czy miejsce obok ciebie jest zajęte? złapać choć jedną,
nazwać (albo spytać o imię), nie czekać, czytać jej wiersze i rozmawiać

do późnych godzin, do rana, albo milczeć jak drzewa od czasu do czasu
wydające zielony liść.

[Ania D.]

I takie sobie zadaję pytanie: poetycka to proza czy też wierszowanie? A tak już na serio,
to bardzo mi się podoba, pozdrawiam

[Tomasz Pietrzak]

Aniu, no tak to już jest, wlazłem sobie w niszę poetyckiej prozy (chyba;)
i za nic nie mogę wyjść, ale jest mi tam okej:)

dziękuję za komentarz
pozdrawiam
Tomek.

[marri huana]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Te fragmenty bardzo! Zidentyfikowałam się z peelem (aż do bólu). Super. I nie interesuje mnie, czy wiersz to, czy nie-wiersz.

pozdr

[Stefan_Rewiński]

czy jestem
w klatce
o poranku

[Tomasz Pietrzak]

marri huano - dziekuję bardzo
Stefan - proszę wybaczyć nie rozumiem tego haiku - komentarza, proszę rozwinąć.

pozdr.

[Regina Misztela]

motyw kubka jest
zachwyt i miły poranek...
dziękuje za ten wiersz
pozdrawiam serdecznie

[Tomasz Pietrzak]

wiesz ten kubek jakoś mnie ostatnio 'przesladuje', dziekuję za wizytę i komentarz
pozdrawiam.