Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pod zasłonką powiek
Są oczy roześmiane.
Aksamitne policzki,
W kącikach ust - figielek.

Po nocy zapomnianej,
Wschodzący poranek,
Szarością zwykłych trosk
U Twych nóg się ściele.

Kołowrót nocy i dni
Tempa z czasem nabiera.
Swój pogląd na życie,
Jeszcze nie raz - zmienisz.

Czas ukoi przykrości,
Krzywdy mgiełką zaciera.
Trzeba zaznać goryczy
Aby słodycz docenić

Opublikowano

To wiersz, który kołysze i uspokaja. Przewija się w czytaniu bez zgrzytów i zatrzymuje nad prostą refleksją. Refleksją tak oczywistą, że aż nam umyka właśnie w codzienności. Wielki plus za optymizm i za to, że przy kawie zrobiło mi się lepiej… Pozdrawiam serdecznie Arena
PS. Czy tu myślnik konieczny ? „Jeszcze nie raz – zmienisz”

Opublikowano

Dzie wuszko - dziekuję
Arenko - dziękuję ale mam problem z myślnikiem. Idealnie mi pasuje to co napisałem, ale jest o sylabę krótsze. Myślnik troszeczkę stopuje tempo czytania i to zmienisz ma być z goryczką - sami wiemy jak czasem boleśnie korygujemy swoje poglądy.

Pozdrawiam z uśmiechem Jacek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



może być i jest, trzeba tylko nauczyć się zbierać nektar z każdego kwiatka codzienności nawet tego polnego, mało atrakcyjnego a nie tylko czekać na egzotyczne storczyki
pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



może być i jest, trzeba tylko nauczyć się zbierać nektar z każdego kwiatka codzienności nawet tego polnego, mało atrakcyjnego a nie tylko czekać na egzotyczne storczyki
pozdrawiam :)

ech nowy temat:
Małe radości, niezauważone płyną .........
Masz rację, wyczekujemy róż, a tu mlecz kwitnie i cieszy.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.






żółte promyki rozsiane na łąki sukience
słoneczny wianek uplotę podam w twoje ręce
tylko słowo „musi” z komentarza wyrzuć
zostaw samo „cieszy” brakiem róż się nie smuć

;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).                            Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"                               Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy. Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie" Pozdrawiam:)                
    • Tętni_ak     loteria - pomimo tego - we mnie spokój  że też rzekom bagiennieją brzegi nurt czasem zwalnia to znów przyspiesza zależy - jak utkane dorzecze w głowie -                               nie w jeden dzień bo czymże jest doba  dwadzieścia cztery godziny porozdzielane lub zwarte jak jądro supernowej - jednak   dwadzieścia cztery lata już potrafią      wrzesień, 2025    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie oszukujmy się, nasze teksty zostały już dawno zeskanowane, a głos wygenerowany przez AI nie jest głosem Pana Kazimierza Staszewskiego. I może na tym zakończę. :)
    • na parapecie osiadło światło w kształcie twojej nieobecności herbata stygnie powoli — też się uczy cierpliwości szum ulicy przypomina wiersz którego nigdy nie napiszesz choć nosisz go w sobie jak ukryte pęknięcie wszystko tutaj jest na chwilę rośliny, dźwięki, spojrzenia ale niektóre chwile trzymają się mocniej niż lata kiedyś zapytasz: czy to już było ważne? a ja odpowiem: nie wiem ale było nasze
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...