brasisil

[salq sam]

drobne nacięcia na skórze, kanaliki
mrowienie. robaki kursują od przegubu po szyję.
naznaczam szczep, malowidła na twarzy.

posłuchaj ze mną płyt z afoche, zatańcz.

po kostki we mnie, odpływasz. deszcz zacina.
twarz wykręca nowe miny. rtęć podskakuje,
nasza skóra to niezły parkiet.

chcę wstać, stworzonka wyją pod stopami, oszołomione.
mieszanka petum i yage nazywa nas mężem i żoną.

-ściemnieją wam oczy - powiedział. czuć było odór.
caium i tytoń.

[Żonkil]

przemetaforyzowany w niektórzych momentach :P (i kto to mówi) ciekawy klimat +

[Agnes]

coś przedziera się przez te słowa ułożone dość prozatorko, ale zarazem zgrabnie. podoba mi się taki styl wypowiedzi...sam wiersz jednak jest nierówny, odnajduję ciekawe fragmenty, np :

po kostki we mnie, odpływasz

mieszanka petum i yage nazywa nas mężem i żoną

nasza skóra to niezły parkiet.

-ściemnieją wam oczy - powiedział. czuć było odór.
caium i tytoń.

reszta dużo mniej charakterystyczna.
w III strofie nadmiar czasownikow (odpływasz, zacina, wykręca, podskakuje), to męczy

reasumując, można się tu zatrzymać, można, ale można też uczynić coś żeby było lepiej:)

pozdrawiam przed-burzowo
agnes