Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ślepe widmo chromowych dzieci
sennie rozpościera dębowe milczenie
złotym widokiem kalkuckiej niewiasty
koją trzęsienia niedorosłej planety

szczebiocząc jedwabną niewinność
nasączą im ochy i achy babunie
niewydumane spojrzenia błękitne
kruszą powieki spostrzegłszy prawdę

i rosną powoli na zmianę ciut prędzej
zasłony zmienione w kątowe widzenie
wskazówki z honorem brną ironicznie
czy po raz ostatni przystoi zapłakać

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przede wszystkim - byk w pierwszym wersie. "Rozpościera", panie Bartoszu. Po drugie - drażnią niepotrzebne przestawienia (np. dwa pierwsze wersy drugiej zwrotki). Łatwo zgubić sens, zaciera się czystość przekazu, a cały zabieg sprawia wrażenie niepotrzebnego udziwnienia. Ogólnie słownictwo i forma zahacza o twórczość niejakiego Oyeya, niepoytrzebnie nadając tekstowi patetyczny wydźwięk. O wielkich sprawach trzeba pisać w najprostszy sposób, inbaczej łatwo o przerysowanie.
Jeśli chodzi o stronę merytoryczną - babunie nie szczebiocą,, to się zdarza raczej pensjonarkom i dzieciom. Poza tym, czym te babunie nasączą im te ochy i achy? Ponownie apeluję o uproszczenie zapisu.
Wiersz do poprawy, bo może wyjść z tego coś ciekawego.
Pozdraiwam, j.
Opublikowano

No dokładnie: język tworzy skorupę, przez którą się trzeba przebijać - a przecież w wiersze się powinno wsiąkać. Strasznie się to czyta, aż się nie chce zgłębiać treści. Radziłbym bez inwersji, przerzutni, niżej, prościej. "Kątowe widzenie", "szczebiocząc jedwabną niewinność przejrzystą nasączą" - to wszystko bbrzmi sztucznie i mocno komicznie.

Pozdrawiam, Antek

Opublikowano

błąd poprawiłem

" Ogólnie słownictwo i forma zahacza o twórczość niejakiego Oyeya" - boshh jestem w szoku

Słyszała pani Joaxii kiedykolwiek jak babki nad małymi dziećmi się zachowują? :"Och jakie maleństwo słodziutkie, nic tylko zjeść, ach co za cudeńko" - to miałem na myśli, jak nie wyszło to jeszcze pomyśle, ale wątpię czy zmienię

Hmm ale czy ten wiersz jest o wielkiej sprawie?

Panie Antoni. Tutaj nie ma inwersji. A jak brzmi panu sztucznie i komicznie to trudno.
Kątowe widzenie - naprawdę nie wie pan o co chodzi?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Użyte słownictwo oraz styl ewidentnie wskazują na powagę tematu. Jeśli nie miało tak być - to się nie udało. Zaplątany styl powoduje, ze nie odczytuje sie tego jako szczebiotania nad kołyska. Jest mnóstwo wielkich wyrazów: trzęsienia niedorosłej planety, kalkucka niewiasta (czyżby Matka Teresa? bo z tym się kojarzy), ślepe widmo, milczenie dębowe (znów ta inwersja!!!). To zdecydowanie wprowadza atmosferę rzeczy wielkich. Wyszło śmiesznie. Poza tym: jak się szczebioce jedwabną niewinność przejrzystą??? Plącz na końcu, czas, honor! Jejku, przecież to niemal jakaś epopeja! Radzę lepiej dostosowywać styl do tematyki i nie grzmieć od razu z grubej rury.
Pozdrawiam, j.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



matka, ale nie Teresa



a dlaczego miałoby nie być inwersji?



Dlaczego śmiesznie?
Jedwabna niewinność przejrzysta odnosi się do osoby podanej w pierwszym wersie, tak trudno skojarzyć? Szczebiotać= mówić pieszczotliwie, zwłaszcza do dzieci (Popularny Słownik Języka Polskiego)



"epopeja, epos wielki poemat epicki (bohaterski, legendarny, historyczny, ludowy); wielka powieść a. cykl powieściowy o tematyce hist., narodowej; przen. szereg wielkich wydarzeń tworzących pewną całość." (http://www.slownik-online.pl/kopalinski/9464703C4240640CC12565BE001BA707.php)

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



matka, ale nie Teresa



a dlaczego miałoby nie być inwersji?



Dlaczego śmiesznie?
odnosi się do osoby podanej w pierwszym wersie, tak trudno skojarzyć? Szczebiotać= mówić pieszczotliwie, zwłaszcza do dzieci (Popularny Słownik Języka Polskiego)



"epopeja, epos wielki poemat epicki (bohaterski, legendarny, historyczny, ludowy); wielka powieść a. cykl powieściowy o tematyce hist., narodowej; przen. szereg wielkich wydarzeń tworzących pewną całość." (http://www.slownik-online.pl/kopalinski/9464703C4240640CC12565BE001BA707.php)

Pozdrawiam

Więc czemu kalkucka? Niepotrzebny epitet?...
Jedwabna niewinność przejrzysta - bardzo trudno to skojarzyć ze względu na zagmatwaną formę.
A po co ta inwersja??? Czemu służy??? Bo póki co, jedyna funkcja, jaką spełnia to zwiększenie stężenia nadęcia w tekście.
Epopeja, epos: "... Epos antyczny (Iliada i Odyseja Homera, Eneida Wergiliusza), uznawany za wzorzec gatunkowy, charakteryzowała (...) podniosły styl — inwokacje, stałe epitety i rozbudowane porównania (tzw. homeryckie)(...)". (Encyklopedia PWN). I o tą podniosłość, a wręcz patos, mi chodzi.
Pozdrawiam, j.
Opublikowano

kalkucka po to aby zwiększyć, skumulowac 'dobro' jakie niesie "niewiasta", wiem, że to może brzmieć słodko, ale o to mi właśnie chodziło
gdybym napisał tylko "niewiasta" mogłoby się skojarzyć nie z matką tylko np. z 'ukochaną'



"Jedwabna niewinność przejrzysta" - a jak pani by to uprościła?

a podniosłość, która jest w tekście to świadomy zabieg, chciałem w ten sposób pokazać, że każda żywa istota jest, a przynajmniej powinna być ważną

Opublikowano

Ambiwalentne odczucia moje ;-)

Piękne metafory, umiejętnie tworzony klimat , mocny obraz, ale chyba jakaś maniera młodopolska ze względu na przeładowanie przymiotnikami (proszę sobie przeczytać na głos- wtedy Pan zrozumie o co chodzi-zwłaszcza pierwsza zwrotka -podobieństwa składniowe między wersami , dają efekt katarynki ) i ja osobiście nie widzę uzasadnienia ze strony treści dla nich.Czyli, że miejsca, w których prezentuje Pan naprawdę nieprzeciętne umiejętnosci w sąsiedztwie takich trochę szkolnych niedociągnięć.
Nadmiar struktur określających (porównania , epitety) zawsze , siłą rzeczy , sprawia wrażenie ciężkości, jakiejś niemocy w przekazywaniu treści.

Pozdrawiam

Opublikowano

Lepiej.
A propos wczesniejszego postu: jedwabna przejrzysta niewinność byłaby ok, ale sama jedwabna też jest dobrze.
Niewiasta rzadko kojarzy się z żoną (chyba, ze w czasach biblijnych).
Lepiej.
Tekst bardziej "foremny", czystszy, rytmiczny. Lepiej się czyta.
Pozdrawiam, j.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...