Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kiedy świat zwolnił, przestał biec jak szalony, jednym zdaniem- zrobił sobie przerwę na kanapkę z ogórkami- wsiadłam do mojej Wielkiej Mózgownicy VI i poleciałam.
Mój kosamiczny pojazd ma sześć wejść ,każde w innym kolorze. Tyle ,żeby starczyło na każdą porę roku- wioske, lateks, jestem, chłodzień, depreson i eufor. Wewnątrz było ciasno i ciemno. Za to w jakiś dziwny sposób mieściło się tam wszystko co najpotrzebniejsze podczas podróży- sześć kotów (z tego samego powodu co wejść), łaptop, 30 kilogramów kawy, słownik poprawnej mówczyzny i pisowizny, aparat fotogeniczny, płyty cv, wieża z widokiem na lepsze czasy, użko i sześć zakamarków. Te ostatnie na specjalne okazje. Zakamarek Największego Uczulenia, w którym składuje wszystkie przedmioty powodujące moje rozdrażnienie. Znajdowały się tam głównie zdjęcia z krzywym horyzontem, tubki z farbą wyciskane przy „wylocie” i tłuste włosy.
W Zakamarku Rozczarowań mieściła się półka z kilkoma imionami, podaniem na ASP i zakurzonymi pudełkami o których nic nie wiem. Dalej (idąc w lewo) Zakamarek Roztargnienia a tam wielka dziura pochłaniająca rzeczy „potrzebnewłaśnieteraz”. Zakamarek czwarty – Pasji i Ulubieństwa zapełniony najliczniej ze wszystkich. Głównie przedmioty plastycznotwórstwa maści różnorakiej, kucharstwo, zcięciowłosie, śniegu, deszczu, tabaku i kilkanaście drobiazgów oraz bzdurstwa i banialuki. Szósty jest Wadliwy, lepiej nie mówić co tam leży! Nie, o piątym nie zapomniałam, ale tam jeszcze nie zaglądałam.
No i wyruszyłam z tym całym majdanem, w poszukiwaniu znalezienia. Po szesnastu kawach, dwóch rozczarowaniach i irytacji całkowitej trafiłam na planetę Netorialną . Wysiadłam wyjściem chłodzieniowym, zabierając ze sobą bzdurstwa i banialuki. Tłoczno tam strasznie było, ale głownie trafiałam na czatujące (na coś) dzieciaki i kluby miERnOTYCZNE. Błądziłam tak, aż w końcu znalazłam biuro Googlerów. W środku były miliony pomarańczowych wyszczekiwarek, szybko poruszających się po całym Googlynku. Oczopląsu można było dostać! Zapytałam o jakieś miłe miejsce ,w którym można by było się na dłuższą chwilę zatrzymać. Kazano mi wpisać słowo- klucz. (cholera, jakie słowo? Jaki klucz?) Ja na to: ”Piotruś Pan” i w jednej chwili teleportowano mnie pod zielone Nesforumatu, Gdzie przywitał mnie Dytko. Mówił coś o lataniu, marzeniach i małym chłopcu. Chciałam odpowiedzieć, ale nie mogłam bo moje słowa nie dźwięczały (kurcze, bez sensu!) aż tu patrzę: rejestracja , wpisz login i hasło. Ja jeszcze bardziej zielona niż Nesforumatu, ale ciekawa, no i Z Dydkiem pogadać chciałam, myślę jak się podpisać? Ot i problem!(okazało się że siedmioliterowy!)
Rozglądałam Się ciekawsko z pewnym dystansem i delikatnością słonia. Mnóstwo ludzi. Dziwacznych twarzy zakrytych literkami. Każdy ze swoimi Wierszami ,WIERSZAMI lub wierszami. Tylko ja z banialukami! Ale co tam! Tajemnicze literki były ciekawsze niż znane mi już doskonale zakamarki (prócz piątego) i ziemia na przerwie. Toteż poważnie zaczęłam szukać sobie kawałka zieloności .
Nosforumatu z zewnątrz wygląda jak igloo. Jak się weszło do środka, to było już trochę lepiej, ale miałam wrażenie jakby nic nikogo nie obchodziło. Potwornie zimno było z początku. Dopóki nie wyciągnęłam Słowotłoku! Już po chwili Basia Pięta zaśmiała się w głos i stopiła pierwsze lody. Jak się potem okazało orzechowe. Ona już miała swoje właściwe miejsce, ja autobus w słowotłoku.
Później co było? Nie pamiętam dokładnie, jakoś szybko wlazłam na chmurę i czasem ktoś do mnie zaglądał.
Asher siedział w wannie i tragicznie szybko poznałam co robi! Kąpał się w słowach, jak ryba w wodzie!( a może był podstawiony?) Kapuściński( był też taki Jay Jay) patologią mnie czarował, ale czasem miał kryzys zaoknopoglądowy, mimo to zawsze chętnie do niego zaglądałam. Bardzo szybko wyznałam miłość Piotrowi Borucie ( choć żem nie kochliwa) A było to w parku ,malował matkę z dzieckiem a potem obraz sprzedał, ale lipną mu cenę za niego dali. Mi się podobało. Nawet okazało się ,że on też mnie kocha! Wyznał mi to po tym, jak mu powiedziałam, że nie ma i nie będzie zębów w dupie! Tak się ucieszył ,że potem wyskoczył na ulicę i za mima chciał robić, ale to też mu nie wyszło.
Często spacerowałam sobie bez celu, szukając emocji i humoru, starając się unikać dogmatycznych sformułowań i ostatecznych deklaracji. W trakcie tych przechadzek wiele zobaczyłam. Prócz różnych Frani-bani, gieni- steni, wujów- mujów, tynków-linków spotkałam też ciekawostki twórczolotne. Zobaczyłam jak synek Alternet wącha kolory i jak ona sama dotyka emocji. Widziałam pomocną dłoń Stasi Żak, która zawsze ciepło i z uśmiechem pomagała innym, bo sama już pomocy nie potrzebowała. Nieśmiertelny i Nabkowski przemykali sprintem czasem do mnie zaglądając, nie zawsze z miłymi wieściami. W kątach panoszyło się Samo zło wypędzając biednych nowicjuszy (może słowami, a może portkami) Oskar, Jasiu i Klaudiusz prowadzili dysputy o niczym, czasem wplątując w to sensowne zdanie.
I tak mijał dzień za dniem. Ja się rozgościłam ,ba! Panoszyłam się i stroszyłam piórka jak kura przed ostatnią podróżą! Zawsze mogłam liczyć, że ktoś do mnie zajrzy, powącha , ugryzie albo narzyga. Anna Romanek i Aksja przychodziły pomarudzić, pokręcić nosem albo poklaskać. Czasem i ja do nich zaglądałam, ale nic nie pamiętam z tamtych imprez.O cholercia! Zapomniałam! Wiszę Dentmanowi 1200 hallerów, piekielna sprawa!Może zapomniał...
Pewnego pięknego dnia skoczyłam do Freneya, który budował katedry gotyckie różnymi odcieniami słów. Trochę się przeintelektualizowałam, ale widziałam u niego robaki i koniuszego. Pomyślałam:” Swój chłop musi być!” I był. Tylko czasem nie rozumiałam co do mnie mówi... Ale potem spotkałam Ziemiaka, z jego listą przebojów szalonego dwudziestodwu latka. Wymieniliśmy się płytami w ramach prawie tego samego dnia urodzin.
Całkiem niedawno, bardzo niemiłego popołudnia, potknęłam się o martwego człowieka. Pomyślałam, że zafarbuje mu włosy, bo z odrostami wygląda jak ostatnia sierota. Okazało się, że do końca martwy nie był i czasem mówił coś mądrego. Vackerowi dlatego wcale głupio nie było!
I tak sobie sielankowo, jak przystało na jętkę*, pełzam po Nosforumatu do dzisiaj.
Ale kiedyś to pierdolnę!

*jętka (rząd Ephemeroptera) – owad który natychmiast po wykluciu się z poczwarki przystępuje do rozrodu i w ciągu 1 dnia ginie. Rozwój larwy może trwać od 1 do 3 lat.

Opublikowano

:D - i tyle na ten temat :)
Znakomicie napisane, tylko temat nieprzyzwoity ;) a swoją drogą to fajny przykład na to, jak można niezobowiązujący i wytrzaśnięty z kapelusza temat fajnie upanierować :)

Opublikowano

ot anka
ciekawie, ciekawy sposób widzenia, lekką reka pisany, nietypowo i oto chodzi! kazdy z nas ma inne spojrzenie wrażenia gdy tu zapukał. moj pierwszy teks pogłaskał Jay a Freney przesłał serdeczności pisząc fachowe komentarze. a teraz w ruch poszła wiadomości prywatne
i jest fajnie! bardziej po koleżeńsku.
pozdrawiam

Opublikowano

tez mi się podobało, razem z komentarzami najwiernieszych i najwytrwalszych nosforumatów.
i każdy jeden w dziesiatkę i na piątke.
ostatniom zalatany trochem jest ale mysle o was wszystkich i ven życząc
pozdrawiam serdecznie :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niebezpieczna tendencja,to jak dla mnie, patrzeć poważnie na to co robię:) a że niby co ja zrobiłam jak nie, stworzyłam tego?:)

niemniej cieszę się że tak licznie przybywacie do nosforumatu:)
Opublikowano

Hehe - pomysł jest świetny, a bohaterowie skąd inąd znani ;-) Ja jestem baaaaaaaaaardzo za! Powiem, iż tego rodzaju pisarstwo przyczynia się bezpośrednio do petryfikacji podstawowych założeń i celów owego forum i jawnie zbliża jego użytkowników ku sobie ;-) DO ULUBIONYCH MARSZ!
POZDRAWIAM!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy pierwsza skrząca gwiazda, Jakby zagubiona, maleńka, samotna, Zamigoce na tle wieczornego nieba, Oznajmiając wigilijnej wieczerzy czas… A we wszystkich Polski zakątkach, W przystrojonych odświętnie domach, Trwająca od rana krzątanina, Z wolna dobiegnie już końca…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Zatańczą nasze świąteczne emocje, Niewidzialnymi nićmi z sobą splecione, Niczym złote włosy anielskie.   Strojna w bombki i łańcuchy choinka, W blasku wielokolorowych lampek skąpana, Ucieszy oczy każdego dziecka, Błyszczącą betlejemską gwiazdą zwieńczona… A pod choinką stareńka szopka, Z pieczołowitością misternie wyrzeźbiona, Opowie malcom bez jednego słowa, Tę ponadczasową historię sprzed tysięcy lat...   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Biorąc ułożony na sianku opłatek, Zbliżając się z wolna ku sobie, Wszyscy wkrótce obejmiemy się czule,   Wnet z głębi serc, Popłyną życzenia szczere, W najczulsze słowa przyobleczone, By drżącym od emocji głosem wybrzmieć… Wszelakich sukcesów w życiu codziennym, W szkole, w domu i w pracy, Szczęścia, bogactwa, pieniędzy, Lat długich w zdrowiu i pomyślności…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Jedno pozostawione puste nakrycie Echo dawnych zapomnianych już wierzeń, Przypomni tamte stare tradycje,   Gdy pełna czerwonego barszczu chochla, Dotknie ze stukiem każdego talerza, A po przystrojonych odświętnie wnętrzach, Rozniesie się już jego aromat, Wybijający kolejną godzinę stary zegar, Przypomni o upływających latach życia, Gdy w kącie stara pozytywka,  Zagra kolędę znaną z dzieciństwa…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Gdy za oknem prószy wciąż śnieg, Tlą się w pamięci wspomnienia odległe, Czasem mgłą niepamięci zasnute.   Przy wigilijnych potrawach, Zajmie nas niejedna długa dyskusja, O tym jak z biegiem kolejnych lat, Zmieniała się nasza Ojczyzna… A na przyszłe lata pewnie snute plany, Przecinane przez głośne krzyki W sąsiednich pokojach bawiących się dzieci, Wzbudzą często serdeczne uśmiechy…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Dadzą się czasem słyszeć szepty anielskie, Tak melodyjne choć cichuteńkie, W myślach naszych niekiedy odzwierciedlone.   Długie refleksyjne rozmowy, W gronie rodziny i najbliższych, Pozostaną w wdzięcznej pamięci, Powracając na starość przyobleczone w sny… A gdy czas włosy siwizną przyprószy, Wspomnienie tamtych z dzieciństwa Wigilii, Z oczu niekiedy wyciśnie łzy, Otarte ruchem pomarszczonej dłoni…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • nie szukałem cię bo zawsze myślałem że takie rzeczy trafiają się innym albo w książkach które kłamią lepiej niż ludzie a potem przyszłaś bez fanfar bez obietnic po prostu usiadłaś obok jakbyś znała to miejsce od zawsze i nagle świat ten stary sku*wiel przestał mnie bić codziennie zostawił tylko lekkie siniaki żebym pamiętał jak było wcześniej kocham cię w ten brudny, ludzki sposób kiedy myślę o tobie przy pustym kubku o trzeciej nad ranem i wiem że nawet cisza z tobą ma sens tęsknota? jest jak niedopałek w kieszeni ciągle o sobie przypomina ale nie boli bo wiem że istniejesz że gdzieś oddychasz śmiejesz się może właśnie patrzysz w sufit tak jak ja i to wystarczy żeby jutro znów wstać nie wierzę w bajki ale wierzę w ciebie a to więcej niż kiedykolwiek odważyłem się mieć bo po raz pierwszy nie boję się stracić tylko cieszę się że w końcu znalazłem dom w drugim człowieku
    • Błądząc po pustynnych piaskach, w miejscach, w których dosięgniemy przykrytego mgłą nieba, każdy pozostawiony na ziemi ślad zamienimy w oazy. Tym tropem będą mogły podążać karawany spragnionych. Kropla po kropli zaczną spływać strumienie wody, wypłukując piach z zaschniętych ust. Już wiesz, wiesz więcej, więcej na pewno, na pewno, gdzie trzeba, gdzie trzeba wież. Wiesz, gdzie mgła spłynie z nieba.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...