Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jeden los nas wszystkich czeka. Rzeźnickie noże w rękach Pana. Rozdzierają ciało, tną na kawałki, niszczą. Jeden cel. Jedno przeznaczenie.
Po drodze tylko chwile szczęścia, bursztyny znalezione na piaszczystej plaży. Łąka, przestrzeń. Wolność. Drutu kolczastego nikt z nas-maleńkich nie widział. Niewidzialna granica szczęścia rozciągała się bowiem niepostrzeżenie. Tak. My wiedzieliśmy, lecz żadne z nas nie widziało. Wierzyło sie w anioły...
Jeden los nas czeka. Rzeźnickie noże w rękach Pana. Dokarmiani, rozpieszczani żyliśmy. W samotności i głodzie pomrzemy w "szczytnym celu".
On prowadził mnie na najzieleńsze łąki. On pozwolił jeść i spać do woli.
On pozwalał, żebym odczuwał wolność. On dawał mi życie. Pan był moim pasterzem...
Lecz. Wolność jest tylko halucynacją. Życie jest ulotną chwilą. Pan jest moim zabójcą.

A kiedy przyjdzie dzień zagłady nasze głowy zasilą Pańskie stoły. Tłuszcz odłoży się w Pańskim brzuchu. Zamieszka między Pańskimi fałdami.
Pan jest moim pasterzem. Wszystkiego mi zabraknie.
Wiara, Nadzieja i Miłość nic nie pomogą.

Opublikowano

Genialne. Czemu w podtytule nie ma "184748937638936484554. próba tekstu bluźnierczego"? Nieudana. Zacznij od ujednolicenia następstwa logicznego czasów, bo to leży przede wszystkim.

Opublikowano

co to za gniot? kurcze, nie dość że można go odebrać bluźnierczo,to jeszcze forma, literackość,język nic nie wnoszą! co to ma być w ogóle?tekst z "Biblii Szatana?"
Może spróbuj pisać o kwiatkach,albo oprzyrodzie, bo TAKICh tematów nie powinieneś(aś) poruszać, skoro nie potrafisz...życzę powodzenia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy świerszcz tak cyka. jak pozytywka, drży mechanicznie w nim pocieranie — kelner wyciera się o dwa słówka: Czy podać w pełnię samo cykanie?   Mogłyby sierpnie być tylko takie — pasemka światła pod srebrną gruszą. Być świeżym sokiem, darzyć jak obiekt, nie porównywać z zasady wzruszeń:   Tych bez obrażeń przed twoim wzrokiem, pełnie nad granią objętą śniegiem, tych, kiedy morze dobija brzegu, a statek ciągle połyka: nie wiem.      
    • @andrew  tak nosze Jej imię w sercu. Jest w Niebie- mam nadzieję, że tam będzie na mnie czekać z Mamą dzięki
    • Twe imię mam dla siebie Ono mieszka w niebie    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Z haiku to jest tak, że one niby są takie łatwe, ale w tym rzecz, że trzeba je szybko zapisać, a wiele razy do nich wrócić i trzeba czasu, a czasem czasu nie trzeba, bo czas (dystans) zmienia.   Haiku jest bardzo dosłowne - najpierw uszczypnięcie, było najpierw uszczypnięcie, inaczej nie zauważyłabym. 5-7-5 to taki łopatologiczny skrótowiec, nie to jest najwazniejsze.     Tu mam drugą wersję całości:       Sen o potędze — II wersja   Niech cię nie zwiedzie otoka słońca, zdarty płaszcz liści jeszcze nie osiadł na pulsującej rozlewnej Warcie — jeszcze za bystrze, jeszcze do mostu, patyczek!   Biała królewna o giętkiej szyi ostrzem wśród trzciny, niech cię nie zmyli, pod wody ciężką żywą pokrywą muliste w żółci dno z grzybem roślin, raj skrzeli!   Brzuchy jaskółek nad nami czarne, nad uśpionymi przez żywioł ciszy rojami lęku w atak odmętów, podniosłej z deszczu i ustawicznej… w amonit, (przecinek…) ***   szczypie na Warcie wciąż płochliwa ważka, tu smokiem na dłoni             Tutaj haiku jest takie bardziej klasyczne, ale zrezygnowałam z nazewnictwa. Twoja propozycja jest sposobem na dopasowanie się fo formuły, ale pomija wszystkie dla mnie ważne aspekty, skłaniające mnie do w ogóle zapisu.   Bardzo dziękuję za przystanięcie nad tą miniaturką, niby taki drobiazg, ale właśnie na takie spotkanie po cichu liczyłam, bo - o czym kiedyś napisałam wcześniej - kajak ma kolor imitujący jej kolor, wiec są to urocze spotkania, o jakie na lądzie trudniej.   Pozdrawiam :-)               Dziękuję :-) bo przecież o to chodzi :-)           Uśmiech przesyłam i dziękuję :-)           Dziękuję @Ewelina @piąteprzezdziesiąte @Leszczym życzę Wam udanych dni, pozdrawiam :-)
    • @Annna2 A ja pod wrażeniem Twojej interpretacji Anno!!!Pozdrowienia
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...