Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

faceci lubią seks
ale kobiety bardziej

grzeczne dziewczęta
z kokardami we włosach
farbowane blondynki
i naturalnie głupie

te o których kawały
i kawały zdań
na usprawiedliwienie
uczepione szyi

matczyne rady
powtarzane co do setnej
powtarzalności błędów
cudzych

rozdziarają się bachory
w podbrzuszach
uśpione na lepsze czasy

perwersyjnie przytulam pluszaka
-tak dla odmiany

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Julio:)

miło że ta zabawka Ci się spodobała, z tytułami ostatnio mam problem, ale pomyślę oczywiście;)

pozdr. i dziękuję za wizytę/a
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ogólnie czy a propos dalszej części wiersza?;)

wątpię w prawdziwość tej przesłanki
ale pomińmy
czy to jest próba wytłumaczenia opinii obiegowej twierdzącej przeciwnie do tytułu?
czy przesłanie jest takie, że kobiety bardzo lubią, owszem, ale boją się, albowiem nie chcą chodzić samotnie z brzuchem (znana od wieków podłość mężczyzn) i w związku z tym swoje perwersyjne potrzeby wyładowują na biednym pluszowym misiu?
hmmm
to zmusza mnie do dokonania rewizji mojego, i tak już zachwianego, światopoglądu

?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wcale się nie dziwię że wątpisz:) w końcu już tak się utarło że faceci to tylko o jednym a kobiety to takie święte są.....



w jakimś sensie na pewno wiersz narodzil się z takiego zamysłu:)



może nie tyle boją się co są inaczej wychowywane, pokutują w nich stereotypy i wpojone zasady nakazujące dbania o dobry wizerunek i nienaganną moralność.
także tutaj jest aspekt konsekwencji i jak słusznie zauważyłeś dla kobiety niekiedy mogą być one większe (samotność + brzuch)

a co do pluszaka......no na kimś trzeba:) ale nie nazywałabym tego perwersyjnymi potrzebami:) czy jakieś są w ogóle perwersyje? ( to pojęcie względne dlatego wolę nie generalizować).



no to jestem z siebie dumna:)

a propos, nie chcialam być kontrowersyjna, to tylko tak na temat stereotypów:)

pozdr. ciepło
agnes
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak się już po prostu przyjęło, że faceci lubią go bardziej od kobiet, a niby kto to sprawdzil?
zauważ że kobiety są zupelnie inaczej wychowywane....może z tego rodzą się takie stereotypy:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Ten wiersz ma w sobie coś bardzo ludzkiego, z dylematu i ciągłego pytanie o świat i własne w nim miejsce. Co czasem prowadzi do definiowania siebie przez ból i rozczarowanie. A to co nazwane łatwiej jest oswoić.
    • Czym jest miłość, czym jest wolność, czym jest Twoje przekwitanie czym jest dusza i świętości łez tłumionych rozedrganie. Czym jest krzew wyschniętych pragnień, czym jest splot przebytych zdarzeń czym jest noc, a czym poranek czym jest dzień i zmartwychwstanie. Nie wiesz tego nie wiesz wcale jakie życie niesie treści jakie mości znów posłanie jak poświęci los niewieści. Bo wciąż szukasz zależności tupiesz nogą, krzyczysz, ganisz swoją drogę przebyć prosto dziateczkami się pochwalić. I odgrażasz się niebiosom że po miłość pójdziesz boso każdą nocą w animuszu drzwi zamykasz bez przymusu. Ściskasz kraty w umysł wkładasz żywe kwiaty, robót nawał i wyciszasz pożądanie pięknych myśli niesłychanie. I znów pytasz się w pacierzu Boże czemu we mnie wierzysz bo ja sama dnia każdego odpowiadam - dosyć tego. Widzę wolność w bezsilności mam ostoję bez miłości strofy zdarte i przebrzmiałe wierzysz w klatkę - wierzę Panie!         Gdy przestaniesz w nią wierzyć wyzwolisz się.          
    • a w górach śnieg leży chyba pójdę w góry   zachłysnę się mgłami pobiegnę polami   zanurzę się w chmury na białej rubieży   napiszę o tym wiersz że kocham przecież wiesz  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to pięknie zabrzmiało. Tak naprawdę każdy podświadomie dąży do tego światła, szuka go i pragnie. Wiersz, o którym jest mowa, to most, po którym można przejść, o ile się go bezpowrotnie nie spali.
    • @Berenika97 Niesamowite studium psychologiczne dotkniętej traumą ofiary wojny. Największym dramatem tej kobiety jest konieczność pozostania na miejscu, w otoczeniu, którego każdy element jest bezlitosnym świadectwem i pamięcią.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...