Pęknięty panoptykon

[huzarc]

Pęknięcie harmonii 

To prawda 

 

A bardziej praktycznie 

To numer w rejestrze 

I uwaga na marginesie 

Z czasem kod źródłowy 

W kartotece 

 

Gdy myśląc w przerwie na kawę

O poważnych klasykach 

W sytuacji groteski 

Buduje się frazy oskarżenia 

Z niuansów splątanych z frazesem

 

Technologia obróbki 

Skrawaniem ludzi

Cięciem brutalnego słowa 

Wulgarnym skrótem 

Ciosem otwartej ręki 

W zdziwioną twarz

 

Trzeba realizować plan

I wyrabiać normy 

Miernikiem satysfakcji

Nad i pod progiem 

 

Przestępcy to 

Nie psychopaci ze 

skandynawskich kryminałów

A mali cwaniacy 

Według niepoliczalnych kategorii

 

Maniacy z emfazą

Nałogowcy z demencją 

Leczeni własną chorobą 

 

Wymagają proroczej troski

I liczb

 

 

[Migrena]

@huzarc

 

wiersz trudny, głęboki, ważny.

 

czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.

 

odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.

 zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb.

dostrzeżmy niepozorne zło

zanim ono stanie się rzeczywiste.

 

 

 

 

 

na marginesie.

skandynawscy kryminaliści - 

to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona.

zachęcam do lektury :

Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium.

warto !!!!

 

 

 

świetnie napisany wiersz !!!!!!
 

[huzarc]

@Migrena hehe, ja to mam przesyt takich historii:) Ale dziękuję za za rekomendację:)