coś między klątwą a przepowiednią

[MIROSŁAW C.]

 

SOLIDARNOŚĆ ZWYCIĘŻY KOMUNĘ 

 

wylało się ze mnie 

białą farbą olejną z niepokalanej puszki

na tablicy ogłoszeń 

w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym siódmym

 

co w naszym niemieście

zakłóciło hierarchię plotek 

wśród ludzi pobożnych 

ze słabością do czynów lubieżnych 

o posmaku

wyrobów czekoladowo podobnych

 

na pamiątkę walki z systemem 

Szczygielski zakopał młode wino

na długie

 

długie lata

 

w ruinach kościoła ewangelickiego 

z którego przedmioty ruchome 

i te mniej

po drugiej wojnie światowej

wyszły z duszpasterską wizytą

do nowych mieszkańców...

 

(tuż pod gzymsem 

gdzie dziś gniazduje pustułka

i zwiastuje drugie przyjście)

 

i ruszyły młyny wyobraźni 

przy akompaniamencie 

spadających kasztanów 

w szpaler czerwonych kałuż 

na pohybel siwej mgle 

 

po czym 

pukanie do drzwi

przywróciło mnie teraźniejszości 

 

na dnie butelki 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez MIROSŁAW C. (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@MIROSŁAW C. Najciekawsze jest tu to, jak wielka historia staje się lokalną anegdotą i jak patos polityki zamienia się w wino zakopane w ruinie kościoła. Przestrzeń historii przekształca się w mit historii stygmatyzowany drobiazgami i kadrami pamięci. Ten wiersz nie opowiada o zwycięstwie ani porażce wielkich procesów historii, tylko o przeróbce pamięci w codzienność.