Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Już po wszystkim.

Tylko ostatnia żółta plama ściga mój cień — jak łuskę węża.

 

Wyciśnięto z nas wszystko,

ale nawet wszy umarły już z głodu.

 

Zabłysło tysiąc słońc,

ale nie ma najmniejszego promienia,

który gramem światła

rozciąłby ropną ranę na mej powiece.

 

A beton okazał się tak samo palny,

jak papier cierpliwie wypisywany przez wieki.

 

Zimny popiół obnaża skręcone kikuty

żelaza — w pierzejach pustych dni.

 

Cisza w końcu

stała się ostateczna.

 

Opublikowano

@huzarc

 

napisałeś głęboko pesymistyczny i naturalistyczny utwór.

 

Twój wiersz jest głęboko egzystencjalnym i ponurym studium końca. 

 

 bezwzględności destrukcji i brak ratunku.

 

 

Twoje wiersze, podobnie jak Romy można już odbierać jako utwór - 

made in huzarc.

 

kapitalnie piszesz !!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...