Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Nie mów mi że ten jeden wers

miał nie nastąpić

że nawet w słowach jakże okrągłych

bywam nieumiejętny

nie mów że to nie wiersz

i nie mów że jeśli wiersz

to co najwyżej zupełnie jesienny prawie zimowy

więc zmęczony i zrezygnowany i szary

jeszcze opiszę co nie do opisania

jeszcze gram i wygram i nagram i rozegram

ale tylko gdy będzie ktoś coś do wygrania

nie mów mi że trwam tylko

bo w to niepozorne trwanie

wkładam wszystkie moje siły

a nawet więcej bo wielobarwne intencje

nie mów mi nie zmykaj nie zamykaj nie mknij

albowiem ucieczka jest od zawsze

jedynym moim wymiernym przestępstwem

jedynym chcianym przeze mnie szaleństwem

grzechem co go kiedyś rozsadzą rozsądzaniem

powiedz tylko i zapewnij ze dopiero kiedyś

tak zrobią, bo zawsze tak robią, że uczynią a jakże, ale

że dopiero za jakąś dużą liczbę pełnych zaciekawienia sezonów.

 

Warszawa – Stegny, 21.10.2025r.

 

 

 

Opublikowano

@Leszczym

 

Michał.

 

Twój wiersz to bardzo mocne osobiste wyznanie.

 

 jest tutaj  poruszający dialog z krytykiem (wewnętrznym lub zewnętrznym).

 

gorliwa  obrona prawa swojego istnienia i twórczości do bycia czymś więcej niż tylko "jesiennym i szarym przemijaniem".

 

Świetny tekst !!!

 

Opublikowano

@Alicja_Wysocka Nie, to nie to, ja od zawsze nie umiem was "zdobywać" i tylko coraz to nowe ugody podpisuję, a lubię przecież i ja się pokłócić, lubię, ale mi często nie wychodzi. Zresztą pisanie mąci w perspektywie. Zauważyłem nie raz i nie dwa, że pisze się niejako na odwrót. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...