Pięć sekund czasu IV

[Annna2]

 

Ateny i egejska diaspora z nadmorskich rywalizacji wyrosły, ekspansji i wojowniczości.
Kontynent europejski jak wzburzone morze,
fale bezładne czy bardziej niepoukładany był Rzym?
Traktaty jak znaki historii,
augsburski, westfalski, utrechcki, wiedeński
czy wersalski- im pokój udało się zachować na dwa pokolenia.
Co dalej?

 

Chrześcijańskie wartości i symbioza tradycji z nowoczesnością to idee Ojców Założycieli,
tolerancja, wolność słowa i praw.
Oni tego chcieli.
"Frontierę" dziś ledwo słychać.
Tam miłość oparła się światu,
przechytrzyła czas.
Przebiła czekanem skałę, strzepnęła z rękawa odłamki martwe.

 

Utorowała drogę, by iść było łatwiej.
Na szlaku kamienie spotkała, one są nieme.
Nie ustąpią po mimo burzy nic ich nie wzruszy.
Żadne słowo muru nie skruszy?
Partenon zburzony został.
Lew z Pireusu w kierunku Valldemossy patrzy,
Preludium Deszczowe słucha.
Wierzy, że szczytne idee zwyciężą,
wiatrom się oprą, nie ugną przed naciskiem.
Kamień nie może być wpisany w dziedzictwo,
tylko dobro i słońce jak imię przed nazwiskiem.

 

Boję się, że on zwycięży,
obojętności ogrom oręży
Pomimo wszystko.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[huzarc]

@Annna2

To poezja o kryzysie cywilizacji, utracie ideałów, o tym, że Europa zapomina, kim była, a tym samym dokąd zmierza. A zmierza tam, gdzie już inni napiszą jej celę inspiracje, gdy ciągłość zostanie podważona i zerwana. Ale nie jest to jednocześnie tekst katastroficzny, gdyż pojawia się w nim wiara, że „dobro i słońce” przetrwają jako ostatnie niepodważalne wartości. Stąd ostatni wers — „Pomimo wszystko” — ma wymiar klamry i modlitwy zarazem. To nie lament, lecz akt trwania.

[violetta]

Polskę zawsze omijają, zobaczymy jak się potoczy jedwabny szlak:)

[huzarc]

To procesy podskórne, dyskretne. Aż pewnego dnia nagle wszystko niebiescy jest już bardzo takie jakie wydawało się, że jest. Pamięć łatwo przyswaja przełomy i pozycjonuje swoje spostrzegania dziejów wobec nich, ale z trudem dostrzega i stawia oporu temu, co po prawdzie rezonuje w mikroskali, ale ma powszechny charakter.

[Annna2]

@huzarc  nie nie jest, bo mimo wszystko mam nadzieję.

Bo naszym dziedzictwem podwaliną Europy jest chrześcijaństwo.

Mam nadzieję, że ten dom" ustoi", nie wyrwą mu korzenie- nam nie wyrwą.

Dziękuję za piękny komentarz.

 

 

 

@violetta i tu masz rację. 

Zostaliśmy wykluczeni z :Jedwabnego Szlaku- szkoda.

Geograficznie jesteśmy prawie w środku Europy- to kiedyś był atut.

Dzięki = trafny i dobry komentarz

 

 

@huzarc , no tak niby nic, a jednak ma

a potem budzimy się w innej rzeczywistości. Życie składa się z małych rzeczy- jak małe elementy układanki,

ale ta układanka potem stworzy większą całość.

dzięki

[tie-break]

Żadnego domu nie można w nieskończoność przebudowywać, w zwłaszcza nie powinno się niszczyć jego fundamentów. Europa sama się wyrzeka tego, co w niej było krwiobiegiem, i po kolei przenosi całe obszary własnej kultury, tradycji (zwłaszcza religię) w sferę tego "kamienia", np. zamieniając kościoły w hotele i restauracje.

A historia, podobnie jak natura, nie znosi próżni i wypełnia pomału te puste przestrzenie tym, co żywe, ale przychodzi z zewnątrz. Niestety.

Edytowane 2 godziny temu przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@tie-break  Adenauer, de Gasperi i   Schuman - chrześcijańskie wartości symbiozą z nowoczesności.

Tym była UE. A dziś? ( chciałabym by taką Unią znów była).

Masz dużo racji. Dziękuję

[andrew]

@Annna2

Super kalejdoskop 

 

Zwycięża dobro...

kim byli zwykli ludzie

w tamtych czasach...

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia