Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

burza, spokój, tęcza

Kasiulka016
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kasiulka016

Kasiulka016

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

niebo się gniewa
głośne wrzaski słychać
zaczęło płakać
tak prawdziwie
tak pięknie, że nie
uciekam

nadszedł spokój
jasne barwy zagościły
na sklepieniu
resztki łez
zostały już tylko we mnie-
-żal

wszystko się zmieniło,
poza szarością zwykłych dni
widać kolory
tęczy barwnej
na której chcę budować świat-
-zostaję

jasiu zły

jasiu zły

Opublikowano
Opublikowano

A do mnie nic tu nie przemawia (może brakuje aparatu wokalnego?). Słabe, monotonne, niezaskakujące niczym. Powiedziane raczej wprost. Narracja w czasie przeszłym. :P

To powinno było mieśiąc poleżeć w szufladzie i może potem z larwy wyklułby się motyl... A tak... Kicha.

Samo zło

Samo zło

Opublikowano
Opublikowano

znowu się powtarzam: melanż łatwizny, ty uparcie piszesz o rzeczach, w których mowa o tym samym, co w wierszykach dla dzieci z pierwszej klasy, powiem więcej; ty uparcie piszesz jak dzieci z pierwszej klasy. sorry, ale dla mnie klapa. aha: jeśli wszystko się zmieniło, poza szarością dni, to co się zmieniło, bo nie bardzo rozumiem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      Przeciętność poety

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      @Ewelina może to lepiej że nic nie przecina , taki kosynierski romantyzm to nie super
    • Nata_Kruk
      Nie należy

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... fakt... tak właśnie bywa... :)    
    • andrew
      Gdyby...

      Przez andrew · Opublikowano

      ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • Leszczym
      Nie należy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • aniat.
      Za zakrętem

      Przez aniat. · Opublikowano

      Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...