Poza wyobrażeniami

[Stary_Kredens]

Tak bardzo kochałam to co nigdy nie miało się stać

Na dźwięk imienia jaśniał dzień potężniał szelest liści 

Wszystko stawało się intensywniejsze 

Zapach lata wybuchał z rozłupaną pestką brzoskwini aż w końcu spłyną z pierwszymi kroplami jesieni w mroki wspomnień 

 

I przyszło życie ze swoimi jałmużnami i daninami 

Jak to ono z chciwym łonem ale bez poczucia szczęścia 

No bo jakże? w tych czterech ścianach gdy przyszło to co miało się stać 

Wszystko wiesz znasz 

Jak być szczęśliwą?

 

A jednak byłaś, w krótkich chwilach byłaś 

Bo jak ktoś śpiewał 

" W życiu piękne są tylko chwile"

Edytowane 7 godzin temu przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@Stary_Kredens życie- zwyczajne- niezwyczajne,

i blaski i cienie

[Migrena]

@Stary_Kredens

Świetny wiersz o nietożsamości człowieka z jego życiem.

Nasza wyobraźnia tworzy światy intensywniejsze niż rzeczywistość.

Soczysty i pobudzający :)

[Jacek_Suchowicz]

z wielką goryczą patrzysz w przeszłość

i widzisz to co chcesz zobaczyć

lecz na to spróbuj co odeszło

jeszcze raz spojrzeć lecz inaczej

 

przecież przeżyłaś szczęścia chwile

radości niezwiązanych z łonem

 i satysfakcji chyba milę

więc nie potrzebne tu łzy słone

 

...

:)

[Stary_Kredens]

@Migrena dziękuję za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

@Jacek_Suchowicz wiele w tym racji. Dziękuję za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

[Marek.zak1]

Smutny wiersz o rozbieżności oczekiwań z rzeczywistością. Szczęścia chwile to niemało, mogło ich nie być, i warto za nie dziękować. Pozdrawiam serdecznie

[Alicja_Wysocka]

@Stary_Kredens

Jak intensywnie potrafi błyszczeć coś, co nigdy się nie wydarzyło naprawdę - skąd ja to znam?

Zwyczajny świat: pestka brzoskwini, liście, lato i jesień. I nagle cała prawda o dorosłości: przyszło życie, dało swoje „jałmużny i daniny”, ale bez szczęścia.
Ta puenta o chwilach, pięknie gorzka.  Wiersz, który nie krzyczy, ale zostawia posmak jak herbata bez cukru, mocna i trochę cierpka, którą też lubię za smak.

[Stary_Kredens]

@Alicja_Wysocka ta pointa nie powinna brzmieć gorzko a tylko prawdziwie , bo takie jest właśnie życie , przychodzi poza wyobrażnieniami i tylko trzeba to zaakceptować  ale to jest właśnie trudne, sztuka akceptacji, całe życie uczymy się głównie tego , według mnie, ale czasem idziemy pod prąd i to też nas czegoś uczy itd. 

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za czytanie i komentarz 

Kredens 

Edytowane 3 godziny temu przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - byłem czytałem bo warto - wiersz uczy pokory - 

                                                                                              Pzdr.serdecznie.

                                                  

[Berenika97]

@Stary_Kredens

Twój wiersz poruszył mnie swoją szczerością i subtelnym obrazem tęsknoty. Pięknie oddajesz kontrast między marzeniami a rzeczywistością codzienności - ten obraz "rozłupanej pestki brzoskwini" i zapachu lata, który "spływa z pierwszymi kroplami jesieni".

Szczególnie mocno brzmi to pytanie "Jak być szczęśliwą?" - tak proste, a jednocześnie tak uniwersalne. I ta odpowiedź na końcu, że jednak te krótkie chwile szczęścia istniały, daje nadzieję. Czuję w tym wierszu akceptację tego, że życie nie zawsze spełnia nasze marzenia, ale że wciąż potrafi nas zaskakiwać momentami piękna.