Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Annna2

Dziś rano pomyślałam o swojej kochanej babci Marii, która też już nie żyje. Za wcześnie odeszła, w sierpniu. Choć czas zabrał ją za prędko, w sercu moim mieszka i będzie wciąż w nim żyć.

Domyślasz się więc, jakie wrażenie zrobił na mnie Twój wiersz. Poruszył mnie do łez, wywołał wspomnienia. Takie ciepłe wspomnienia jak u Ciebie.

Piękny wiesz, niesamowite obrazy "wełniane niebo", "łzy jak deszcz", "gałęzie układające się wśród ugoru drzew" robią wrażenie.

Pokazałaś swój świat - pełen tęsknoty i silnej więzi z babcią. Dziękuję za wszystkie wzruszenia.

Opublikowano (edytowane)

@Berenika97  Twoja Babcia miała takie samo jak moja. Pięknie.

Chodziłam zawsze za nią jak cień. Czasami nie chciała bym z nią szła- gdy szła do Swobodna,

aby porozmawiać ze swoją koleżanką- i tak lazłam chowając się między drzewami,

a gdy już była za żwirownią- była ze mną- bała się że się zgubię. Nigdy nie gniewała się na mnie.

Kocham ją- minęło tyle lat, a dziś byłam już u Mamy. I muszę też do Babci.

Dziękuję

 

 

Twoja Babcia była też Piękna

Edytowane przez Annna2 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Annna2 czytam twój wiersz i tobie zazdroszczę moja babcia umarła jak ja byłem mały i tak naprawdę niewiele mam do wspominania. Dziadka zastrzelili ruscy jeszcze w 40 roku. Druga babcia umarła w 1972 roku więc może trochę więcej pamiętam ale cóż byłem dzieckiem przed oczami mam migawki, pamiętam jej koronkowe rękawiczki i torebkę sukienkę kapelusik i parasolkę od słońca tak ubrana chodziła ze mną do parku został mi tylko po niej mały złoty zegarek i te rękawiczki które pamiętam trzy pary zostały ale tak naprawdę tylko koronkowe pamiętam bo ciągle jej się wyrywałem i w końcu ją ugryzłem i babcia powiedziała że z pieskiem nie będzie już chodzić do parku. Chciałbym tak pięknie o niej napisać jak ty o swojej ale nie wiem co, brak wspomnień, choć uczyła mnie piosenek po francusku bo dobrze znała ten język i trochę kilka jeszcze je pamiętam.

Opublikowano

@Migrena dziękuję

@Rafael Marius tak czasem i jest

@Maciek.J  kocham Babcię Marię

@Robert Witold Gorzkowski - mama mojej Mamy(Lucja) zachowywała się wobec nas

jakby była obcą osobą( wobec Mamy też).

Mamą i babcią była tylko dla młodszej córki i jej dzieci.

Dziadek Bernard ( od Babci Marii) zginął w Dachau- nieposłuszny był.

O drugim Dziadku wiem jeszcze mniej- Willim zginął(zaginął) jak moja Mama miała 3 lata-

wiem na pewno że urodził się w Szczytnie.

Dziadek Bernard w Biskupcu.

Robert doceniam bardzo szczerość( jest piękna)

dziękuję

@Wochen dziękuję

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest tu bliskośc i wspólnota. My.  Podoba mi się wiersz. Bb
    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...