Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Jakiej karty nie dotknąć – jaki wiek poruszyć -

Dwie się jednej całości szamoczą połowy. - Z. J. Rumel

 

Są dwa bóle – dwie strony przeklętej monety

i dwa korowody wojną ściętych dzieci.

 

Waszym – gorzkie żale na każdej antenie,

naszym wiosna w twarz ciska zakazane requiem.

 

Waszym - miłość bliźniego, nasze w ogniu cichły.

Dla was sława – nadzieją. Nas wgniotła w mogiły.

 

Nad waszymi czerń szarpie wzburzona planeta,

a o naszych pro bono - nie wolno pamiętać.

 

Waszym serce na dłoni i pociąg szpitalny,

naszym nawet imiona wytłukli z zębami.

 

Dla was pluszak do rączki, ciastko, nowa szkoła,

dla nas - widły po gardło. Nikt się nie upomniał.

 

Wasze w gości przychodzą. Nasze wyłuskano

niczym pestki z owoców – kosą, z brzuchów matkom.

 

Wasze świat na dobranoc obmył z krwi, tuli w płótnach,

naszym wciąż za poduszki służą mysie truchła.

 

 

rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu, lipiec 2025 r.

Edytowane przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Naram-sin  Dowódca i Poeta. Bohater. 

Dosięgła Go tatarska śmierć. Poświęciłam mu wczorajszy tutaj wiersz-

"A lato było gorące tego roku"

 

Dwie matki

 

Dwie mi Matki-Ojczyzny hołubiły głowę -
Jedna grzebień bursztynu czesała we włos
Druga rafy porohów piorąc koralowe
Zawodziła na lirach dolę ślepą - los...

 

Jedna oczom tańczyła pasem złotolitym,
Czerep drugą obijał - pijany jak trzos -
Jedna boso garnęła smutek za błękitem -
Druga kurem jej piała buntowniczych kos

Dwie mnie Matki-Ojczyzny wyuczyły mow

y -
W warkocz krwisty plecionej jagodami ros -
Bym się sercem przełamał bólem w dwie połowy -
By serce rozdwojone płakało jak głos..
.

(Zygmunt Jan Rumel)

Opublikowano

Już nie wchodząc w to, kto nasz, a kto wasz, po prostu bardzo dobrze napisany wiersz i w języku polskim.

Bo język to nasz wspólny dom, a jednym z oblicz patriotyzmu jest dbałość o język, jeśli przecinki to kropki, jeśli kropki to i przecinki itd.

Dwa zdania proste,

razem złożone

i nagle pełny

wierszem jest człowiek.

 

Pzdr.

Opublikowano

@Naram-sin 

Wiersz robi na mnie duże wrażenie – choć porusza temat, który wciąż trudno mi zrozumieć i jednoznacznie ocenić.

Nie znam tej historii dobrze, dlatego czytam ten tekst z ostrożnością i pokorą. Czuję, że to ważny głos – choć pełen bólu.
Zostaję z potrzebą ciszy, refleksji i pragnieniem, by w przyszłości było więcej zgody niż podziałów.

Z drugiej strony – coraz częściej mam wrażenie, że jesteśmy wciągani w pamięć, która nie jest nasza, w politykę, której nie chcemy, w historię, która się stale zmienia – jakby nikt nie pytał, co my naprawdę czujemy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...