Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cichnie we mnie krzyk pytania,
już nie czekam na odpowiedź.
Chociaż pewność i niepewność,
tkają wątek w tej osnowie.

Zapominam jak się czeka,
choć tęsknoty coraz więcej.
Obserwuję ze zdziwieniem
czas. Przecieka mi przez ręce.

Opublikowano

@lena2_ Cały świat zapomina, jak się czeka, a później zdziwienie, takie jak w poincie. Swoje niestety zrobiła informatyzacja. Spójrzmy chociażby na korespondencję. Kiedyś, to było normalne, że czeka się na list, że informacja przychodzi z opóźnieniem. Dzisiaj, wiadomości są natychmiastowe, przez co człowiek również musi się w tym odnaleźć i działać dużo szybciej, niż dawniej, a to tylko jeden przykład. Informatyzacja rozpędza świat, a komputery nie posiadają nerwów. Człowiek już niestety tak.

Opublikowano

@lena2_ Ech, pamiętam jak szukałam ładnych papeterii, a później trochę, już można było samemu zrobić sobie, znaczy nadrukować jakieś kwiatki, serduszka, czy co tam się chciało. Jak trzeba było napisać, ładnym pismem, bez błędów (bo to obciach i wstyd, jak cholera), pójść na pocztę, wysłać, no i czekać kilkanaście dni na odpowiedź. 

A jak list w skrzynce, to dzień był świąteczny, a w każdym liście wiersz od Niego.

W czekaniu też mieszka poezja, ale nie wszyscy o tym pamiętają, szkoda :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...