Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nieustannie jestem w szoku
ile życia wiosną wokół,
każdy liść się pcha do nieba, 
wszystkim ciepła, słońca trzeba.

Drugi bieg włącza przyroda.
Spokój, cisza - niech się schowa.
Na zielono wszem się mieni,
na wyścigi się zieleni.


Rozgadały się ptasiory,
każdy w swoim tonie troli.

Było pusto - ledwie chwilę,

gdzie nie spojrzysz - dzisiaj żyje.

 

Choć nie lubię mówić "każdy"
i mam ciarki na to "wszystko"
- to tym razem nie wypada
ograniczać życia wiosną.

 

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...