Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Alicja_Wysocka Właściwie jest to nad wyraz subtelny erotyk - niespodzianka, gdyż okazuje się to dopiero w ostatnim wersie, w przeciwieństwie do mojego niedawnego wierszyka.

 

spadłaś znienacka wiosennym deszczem

w listopadowy mój smutny świat

cały przemoknąć czyż mógłbym nie chcieć

by w ciepłych strugach tak stać i stać

 

W związku z deszczem mam jeszcze jeden "kawałek", może nie tyle romantyczny , co życiowy.

 

zwiała oziębła Zośka z Włocławka

od zbyt jurnego męża do Sławka

lecz co wieczór klnie do diabła

bo pod rynnę z deszczu wpadła

a nie potrzebna jej nawet mżawka

 

Miłego dnia życzę Alicjo, ze słonecznej dzisiaj Częstochowy.

 

 

Opublikowano

@jaś  O mamuniu, ale się rozpisałeś, no wiesz?

Zabić człowieka można słowem, to co, w wierszu "Tańcowała igła z nitką"

też jest dno, bo igłą można zabić, nożem też, a smaruje się nim chleb.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kiedy i gdzie to napisałam?

Ten wiersz jest wyłącznie erotykiem, no które słowa mówią Ci o tym co się robi z maku. Czy na pewno z dzikiego maku sporadycznie rosnącego na łące?

Może jesteś rozdrażniony, ale przepraszać Cię nie będę, bo nie am za co.

Lubisz sobie pogadać, to już wiem, ale nie wmawiaj mi dziecka na plecy.

Nie mam wpływu na to, co kto sobie uroi, jeśli tak Cię drażnię, nie czytaj mnie i tyle w temacie.

Pogody ducha i panowania nad sobą :)

 

Opublikowano (edytowane)

@Sylwester_Lasota  Rzeczywiście mnie zaskoczyłeś, dziękuję :)

A popatrz, już myślałam, że to moje słowo, ale to nic, jakieś zmyślątko Cię jeszcze zaskoczy :)

Ale wiesz co? Pochwalę Cię za wnikliwość i dbałość o język polski, który jest dla mnie najpiękniejszy na świecie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobranoc

 

 

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma Subtelnie wywarłaś na mnie (na nas) presję.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie mam wyjścia, dopóki mam trochę czasu (a przecież wszystko się kończy) z wielką przyjemnością po - analizuję Twoje prze - ciekawe teksty. Ten wiersz jest jak zatrzymana w kadrze chwila – ulotna, a jednocześnie niezwykle intensywna. To takie podglądanie świata przez witraż utkany z emocji i wspomnień. Początek wiersza – "jeszcze wyczerpani z chmur, wykrwawieni , o nieba bogom skradzione" – tworzy potężny obraz zmęczenia po jakiejś walce, być może wewnętrznej lub uczuciowej. To uczucie "ledwo stoimy" mówi o wielkim wysiłku, który doprowadził do momentu idealnej harmonii. Przejście do "poznani ponad zachwyt, zatraceni, malinowo, w miriadach migotań" jest przepiękne. Użycie koloru ("malinowo") i światła ("miriady migotań") nadaje temu doświadczeniu zmysłowy, niemal magiczny wymiar. To opis jedności, która wykracza poza zwykłe poznanie – to zatracenie się w drugiej osobie w sposób absolutny. Druga część wiersza zmienia ton na bardziej intymny i proszący. "Utul, ugłaskaj we mnie , już marcowe przybłędy" to niezwykle czuła metafora. "Marcowe przybłędy" mogą symbolizować pierwsze oznaki niepokoju, wiosennego przebudzenia lęków lub powracające wspomnienia. Prośba o ich ukojenie jest głęboko poruszająca. Obietnica "wysłucham każde z twoich słów, z najcichszych barw" to przepiękny obraz. Sugeruje on słuchanie nie tylko uszami, ale całym sobą, dostrzeganie emocji ukrytych w tonie głosu, w tym, co niewypowiedziane. No i zakończenie – "by zawierzyć w to co nierealne, raz jeszcze" – spina cały utwór. Mówi o odwadze, by po wyczerpaniu i walce, po odnalezieniu harmonii i czułości, znów zaufać czemuś, co wydaje się kruche i nieosiągalne. To akt wiary w miłość, w drugiego człowieka, w magię chwili. Twój wiersz jest pełen pięknych, nieoczywistych metafor. Ma w sobie jednocześnie ciężar doświadczenia i lekkość nadziei. To opowieść o bliskości. Jak zwykle - utwór fascynujący. pozdrawiam -y.
    • Dla ciebie cebulka, to jak lilia.  A dla mnie jedynie smrodek. Kiedy cebulka w jedzeniu miła i co ja teraz zrobię?   Pyszna cebulka, ona kochana, czy można obie pogodzić? Bo na cebulkę nic nie pomaga, a ona powie: "znów smrodzisz".
    • natura jak kobieta  przebiera się często  spogląda na taflę jeziora  robiąc miny  chętnie by się głośno zaśmiała  lubi jednak ciszę  i szmer strumienia o poranku    myśli co teraz ubrać  jesień  robi codziennie makijaż jest kolorowo   dziś pobawi się  ze słońcem  umyje w ciepłym deszczu  wiatr susząc ją  potarga fryzurę  lubi luz    w każdej porze roku ma frajdę    10.2025 andrew   
    • @Łukasz Wiesław Jasiński oj powiem ci nie obejrzałam połowy filmów, to jesteś melomanem:) 
    • Żal boli czy dokucza kto o tym wie umysł czy dusza   Czy żal jest  prawdą a może złudzeniem które kłamie   Albo światłem które zwycięża nie tylko ciemność   Żal to daleka czy  bliska droga do czegoś   Co rodzi lepsze jest nadzieją nie pustką
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...