bez-miar

[Czarek Płatak]

bez-miar

 

chociaż para staruszek na ławce i kilka bezdomnych 

kotów pewnej nocy z trzaskiem rozklejam usta 

i cytuję nasze odejścia fale rzeki a na nich osiedla 

bloki i wieczory jak zapalały się latarnie ja na głębokim 

wdechu i jeszcze więcej okiem 

 

a później te chwile gdy nie czekało się na nic 

firankę falującą w drzwiach otwartego balkonu  

piski ganiajacych się za nim jaskółek pohukiwanie 

cukrówki i tę wiarę że się jest że będzie 

nie zniknie

 

 

 

Edytowane 4 Kwietnia przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jesteśmy nieśmiertelni.

[aff]

U nas też się mówiło cukrówki.

Z mojego dzieciństwa to cukrówki i wróble na parapetach, wydawały się być odporne na wszystko.

Zniknęły.

Są gołębie. 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[iwonaroma]

W momencie gdy się nie czeka na nic i niczego się nie mierzy 

wszystko zdarzyć się może... :)

[andreas]

W takim momencie, to nie wiedza jest ważna tylko wiara. A cukrówki to inaczej synogarlice albo fachowo sierpówki tureckie.

Pozdro.

[Mitylene]

@Czarek Płatak czuć "wolność w ramionach" czytając ten wersy. Podoba mi się, że pidmiot liryczny dostrzega te małe codzienne sprawy toczące się gdzieś z boku, pomimo, że żyje na " głębokim wdechu" , a nie jest to łatwe. Ciekawie zaakcentowany aspekt wiary, która gdzieś tam się schowała  " za firanką z boku"- ale jest i nie znika. To wielce pocieszające. Czytając ten wiersz czuję się jakbym kogoś obserwowała, kto obserwuje swiat zza okna... Jak zwykle interesująco u Ciebie Czarku. Miałam przyjemność czytać Twoje wiersze na portalu  TW, ale jakoś tam " zamilkłeś" tym bardziej cieszę się, że mogę czytać Cię tutaj. Pozdrawiam Mirela:)