Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Alicjo... bardzo liryczny kawałeczek poezji. Pierwsza urzeka, ale w zasadzie w każdej jest

coś, co przyciąga uwagę i... zakończenie z motylami... :) jedne z piękniejszych stworzeń naszej ziemi.

 

pacierze chociaż w ciszy
wykrzyczą to co boli
czekając na nietknięty                    
motyli obraz - doli

 

pozdrawiam.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Pięknie, lirycznie, miękko, uroczo... 

Mam słabość do bieli, sreberek i przeźroczy w wierszach.

 

Jedynie tu:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

literka się chyba zapodziała :)

 

Pozdrawiam najmilej :))

 

Deo

Opublikowano

Prześlicznie i przelirycznie. Aż przyszły mi na myśl dwa pierwsze wersy mojego lirycznego wierszyka:

 

"lubię gdy cisza dniom się spowiada

z niewymówionych z zachwytu słów"

 

Ja jestem w takim właśnie zachwycie czytając Twój wiersz.

 

Najlepszego Alicjo.

Opublikowano (edytowane)

@Alicja_Wysocka "bo wczoraj właśnie w Gdyni

znów biało się zrobiło,"

 

No to chyba na moment ten śnieg, pewnie ledwie parę intensywnych podmuchów znad zatoki i śniegowych zawijasów tuż nad chodnikiem.. Tak myślę, bo końcówka zajaśniała jednak "tańcem motyli".

 

Fajny obrazek, jak sądzę uchwycony chwilą. 

 

 

Edytowane przez m1234 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - możliwe  - wszystko zależy od wielkich tego świata -                                                                                                            Pzdr.  Witam - zgadzam się - dzięki za przeczytanie -                                                                                   Pzdr.
    • @Wiesław J.K. Ładnie to ująłeś. Bardzo dziękuję.  rusłan.
    • Dzieci Bogów   Ulatuj na skrzydłach wiatru w kraju rodzinnym - rodzima pieśń nasza, tam, gdzie my ciebie swobodnie śpiewali i gdzie było tak beztrosko nam z tobą i tam pod upalnym niebem szczęścia powietrze pełne i tam pod gwarem morza drzemią góry w obłokach i tam tak jaskrawo słońce świeci, rodzinne góry światłem tam zalewają, w dolinach bujnie róże rozkwitają i słowiki śpiewają w lasach zielonych   i tam pod upalnym niebem szczęścia powietrze pełne i tam pod gwarem morza drzemią góry w obłokach, ulatuj na skrzydłach wiatru w kraju rodzinnym - rodzima pieśń nasza, tam, gdzie my ciebie swobodnie śpiewali i gdzie było tak beztrosko nam z tobą i tam pod upalnym niebem szczęścia powietrze pełne i tam pod gwarem morza drzemią góry w obłokach,   ulatuj na skrzydłach wiatru w kraju rodzinnym - rodzima pieśń nasza, tam, gdzie my ciebie swobodnie śpiewali i gdzie było tak beztrosko nam z tobą...   Natasza Morozowa 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że świetny i że lubisz moje haiku -                                                                                      Pzdr. @Rafael Marius - dziękuje - 
    • @Hiala miłe słowa. Unoszące człowieka nieco wyżej niż jest. Bardzo dziękuję.  rusłan. @Gosława Jest marcowe przedpołudnie. Słońce, pola, lasy. Lecą krzykliwe żurawie. Pachnie słońcem, ziemią,  życiem. Siedzę na miedzy między świeżo zaoranymi polami i czytam. Pani komentarz. Lapidarnie piękny. Jakby żywcem wyjęty z najważniejszej sceny filmu "między wierszami ". Gdzie ten co sobie  przywłaszczył powieść mówi do jej autora: "proszę pana, bardzo podoba mi się pana powieść". Cudowne. Aż mam dreszcze. A tutaj, pod moim maleńkim tekstem jakaś dziewczyna pisze,  że podobają jej się moje opowiadania. Czuję się tak jakby siadła tuż przy mnie cudowna istota pachnąca amouage black irys.  Ten zapach rozrywa ciemność słonecznego dnia. Ta istotą barwi świat kolorami życia. Proszę Pani. Nie wiem kim Pani jest. Nie czytałem żadnego Pani tekstu. Ale tymi kilkoma słowami "bardzo lubię czytać Pana opowiadania" przytuliła Pani samotnika "płomieniu samotny, i ja jestem samotny" do serca. To piękne. Kilka słów a świat barwi się tęczą smaków o których już zapomniałem. Proszę się na mnie nie gniewać. Wzruszyłem się. Dziękuję. rusłan.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...