migotanie

[MIROSŁAW C.]

 

cienie chmurek

suną szybko po ziemi 

niczym oczy bogów 

wyścielają ziemię mitem 

o rozkoszy 

bycia i 

 

przychodzisz

niezapowiedziany

w ręcznie haftowanych

martwych słowach 

jak pogłos

zza siódmej góry

idylliczne wspomnienie

wielkiego wybuchu 

 

mam poczucie absurdu

jakby nagle 

ktoś

wyłączył przyciąganie 

 

zaprawdę powiadam ci

z alfabetu powstałeś

i w alfabet się obrócisz

kiedy ja 

 

w delcie wszechświata

z korowodem 

umarłych poetów 

 

rozpocznę adwent

 

 

 

 

 

[Domysły Monika]

@MIROSŁAW C. O proszę ja Ciebie masz jakiś brak "limitu" - na dobre wiersze ? 

Wenę masz taką

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[MIROSŁAW C.]

@Domysły Monika

Wiersze są wszędzie i chcą jak najszybciej,  zmaterializować się - a poziom jeździ na pstrym koniu odbiorcy  :)

Dziękuję, pozdrawiam. 

[Rafael Marius]

@MIROSŁAW C.

 

Jest mistyczna treść u Ciebie i to cenię.

[MIROSŁAW C.]

@Rafael Marius

To miło, dziękuję. 

[aff]

Adwent tak jakby odwet, buntowniczo. 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

[MIROSŁAW C.]

@aff

Wolne pole do interpretacji. 

Dziękuję, pozdrawiam. 

[andreas]

"Abecadło z pieca spadło"

 

miłości uczyć chciał Staś z Mysiadła

więc z Ewką zaczął od abecadła

w biodrach zwichnął jej cud-nóżki

także obił ich dwa brzuszki

choć przecież wcale z pieca nie spadła

 

Pozdrowionka.

[MIROSŁAW C.]

@andreas

Dobre :)

Dziękuję, pozdrawiam.