Nie jestem motylem

[Nata_Kruk]

 

          Nie jestem motylem

 

... i już nigdy nie będę, za długo żyję,
a szkoda... nie życia, które za mną.
Tasuję kalendarze jak karty, przymierzam 
co ciekawsze do pierwszych stron albumu. 
Na stole rozsypane kolory, a uśmiech... 
przeobraża się z wolna w zadumanie.

 

Dzieciństwo i dorastanie bez upiększeń,
dopiero później iskrzyły profile marzeń.
Obok niepewności i... troska o tą jedyną,
dzięki której smakuję świat - jakże piękny,
jednocześnie tak bardzo skażony.  

                          

Szkoły - tam pierwsze zauroczenia,
przyjaźnie i zwady. Profesorzy fajni,
szczególnie jeden - to pan od historii, 
dzięki niemu polubiłam ten przedmiot.
Czas układał daty na rozdrożach...

 

Ze szczelin miast wypełzały cienie.
Chowałam je do rękawa, jak asy, na potem. 
Przydały się. Gdy bywało źle i markotno, 
bo prawidła koślawe, a to naj... za daleko, 
w domu u Babci - na ganku, przysiadały motyle.               
Po dziś dzień zdobią moje horyzonty.

 

 

 luty, 2025

 

 

 

 

[Jacek_Suchowicz]

motyle po dziś dzień zdobią horyzonty

i w brzuszku fruwają co odczuwasz nieraz

ostatni zdaje się przypomniał o piątku

rozmarzył tęczami wniósł pyłki z nadziei

 

tu wspomniał dzieciństwo i czasy podlotka

gdy cię zauroczył cudowny historyk

te daty układane przez czas na rozdrożach

gdy nikt wtedy nie jest do świętości skory

...

pozdrawiam

 

 

Edytowane 3 godziny temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

@Jacek_Suchowicz ... oczom i uszom.. nie dowierzam..:) jak Ty to robisz.

Chyba śnisz także rymami..:)  Przepiękny.. RYMOWANY.. komentarz, nawiązujący

do poprzedniego wiersza. Bardzo Ci dziękuję... :) ślę, koleżeński uścisk.

 

 

Edytowane 3 godziny temu przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

Ładnie 

 

Łukasz Jasiński 

[Nata_Kruk]

@Łukasz Jasiński ... dziękuję.          

[Łukasz Jasiński]

@Nata_Kruk

 

Proszę bardzo 

 

Łukasz Jasiński 

[Domysły Monika]

@Nata_Kruk  

.."Nie jestem motylem... i już nigdy nie będę"..

Do końca do "zawsze" .. 

Jesteś motylem ..

Ocalić (siebie) motyla od zapomnienia...

 

 

 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak ktoś śpiewał kiedyś "motylem byłem, ale utyłem".

Rozumiejąc metaforycznie doświadczenia życiowe ciążą zbyt, by wzlecieć nad łąką.

[Marek.zak1]

Pięknie, refleksyjnie i osobiście, i w taki sposób, że czyta się z zainteresowaniem.  Z przyjemnością przeczytałem. Pozdrawiam. 

[aff]

Tak się mówiło kiedyś dzieciom - co taka markotna? - to Babcia może.

A potem był Marek Kotański i chyba się już tak nie mówiło.

;-)